βλάμης

Greek

Etymology

Borrowed from Albanian vëllam, vllam.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈvlamis/

Noun

βλάμης • (vlámis) m (plural βλάμηδες, feminine βλάμισσα) (dialectal, dated)

1. blood brother

   Synonyms: αδελφοποιτός (adelfopoitós), σταυραδερφός (stavraderfós)

2. friend, companion

   Synonyms: φίλος (fílos), σύντροφος (sýntrofos)

3. brave, tough man

   Synonyms: παλικαράς (palikarás), μάγκας (mágkas), κουτσαβάκης (koutsavákis)

4. lover

   Synonym: εραστής (erastís)

Declension

Declension of βλάμης

	singular	plural
nominative	βλάμης (vlámis)	βλάμηδες (vlámides)
genitive	βλάμη (vlámi)	βλάμηδων (vlámidon)
accusative	βλάμη (vlámi)	βλάμηδες (vlámides)
vocative	βλάμη (vlámi)	βλάμηδες (vlámides)

Derived terms

• βλαμάκι (vlamáki)
• βλάμικος (vlámikos)
• βλάμισσα (vlámissa)

 

References

• βλάμης, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language
• Meyer, G. (1891) “vɛłā́”, in Etymologisches Wörterbuch der albanesischen Sprache [Etymological Dictionary of the Albanian Language] (in German), Strasbourg: Karl J. Trübner, →DOI, page 469f.