αδελφοποιτός

Greek

Alternative forms

• αδερφοποιτός m (aderfopoitós)

Pronunciation

• IPA^(key): /a.ðel.fo.piˈtos/
• Hyphenation: α‧δελ‧φο‧ποι‧τός

Noun

αδελφοποιτός • (adelfopoitós) m (plural αδελφοποιτοί)

1. (history, dated) blood brother or a close friend

   Synonyms: σταυραδερφός (stavraderfós), μπράτιμος (brátimos) (folksy)

Declension

Declension of αδελφοποιτός

	singular	plural
nominative	αδελφοποιτός (adelfopoitós)	αδελφοποιτοί (adelfopoitoí)
genitive	αδελφοποιτού (adelfopoitoú)	αδελφοποιτών (adelfopoitón)
accusative	αδελφοποιτό (adelfopoitó)	αδελφοποιτούς (adelfopoitoús)
vocative	αδελφοποιτέ (adelfopoité)	αδελφοποιτοί (adelfopoitoí)

Related terms

• see: αδελφός m (adelfós, “brother”) & ποιώ (poió, “make”)

Further reading

• αδελφοποιτός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language