αἰχμαλωτίζω

See also: αιχμαλωτίζω

Ancient Greek

Etymology

From αἰχμάλωτος (aikhmálōtos) +‎ -ίζω (-ízō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ai̯kʰ.ma.lɔː.tíz.dɔː/ → /ɛx.ma.loˈti.zo/ → /ex.ma.loˈti.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ai̯kʰ.ma.lɔː.tíz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛkʰ.ma.loˈti.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɛx.ma.loˈti.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /ex.ma.loˈti.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /ex.ma.loˈti.zo/

Mark the vowel length of the ambiguous vowels α and ί by adding a macron after each one if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

αἰχμαλωτίζω • (aikhmalōtízō)

1. to take prisoner, capture
   • 100 BCE – 1 BCE, Diodorus Siculus, Library 14.37:

     οἱ μὲν οὖν Θρᾷκες εἰώθεισαν περὶ τούτους τοὺς τόπους ἐφεδρεύοντες τοὺς ἐκπίπτοντας τῶν ἐμπόρων αἰχμαλωτίζειν

     hoi mèn oûn Thrâikes eiṓtheisan perì toútous toùs tópous ephedreúontes toùs ekpíptontas tôn empórōn aikhmalōtízein

Conjugation

   Present: αἰχμαλωτῐ́ζω, αἰχμαλωτῐ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αἰχμαλωτῐ́ζω	αἰχμαλωτῐ́ζεις	αἰχμαλωτῐ́ζει	αἰχμαλωτῐ́ζετον	αἰχμαλωτῐ́ζετον	αἰχμαλωτῐ́ζομεν	αἰχμαλωτῐ́ζετε	αἰχμαλωτῐ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	αἰχμαλωτῐ́ζω	αἰχμαλωτῐ́ζῃς	αἰχμαλωτῐ́ζῃ	αἰχμαλωτῐ́ζητον	αἰχμαλωτῐ́ζητον	αἰχμαλωτῐ́ζωμεν	αἰχμαλωτῐ́ζητε	αἰχμαλωτῐ́ζωσῐ(ν)
	optative	αἰχμαλωτῐ́ζοιμῐ	αἰχμαλωτῐ́ζοις	αἰχμαλωτῐ́ζοι	αἰχμαλωτῐ́ζοιτον	αἰχμαλωτῐζοίτην	αἰχμαλωτῐ́ζοιμεν	αἰχμαλωτῐ́ζοιτε	αἰχμαλωτῐ́ζοιεν
	imperative		αἰχμαλώτῐζε	αἰχμαλωτῐζέτω	αἰχμαλωτῐ́ζετον	αἰχμαλωτῐζέτων		αἰχμαλωτῐ́ζετε	αἰχμαλωτῐζόντων
middle/ passive	indicative	αἰχμαλωτῐ́ζομαι	αἰχμαλωτῐ́ζῃ, αἰχμαλωτῐ́ζει	αἰχμαλωτῐ́ζεται	αἰχμαλωτῐ́ζεσθον	αἰχμαλωτῐ́ζεσθον	αἰχμαλωτῐζόμεθᾰ	αἰχμαλωτῐ́ζεσθε	αἰχμαλωτῐ́ζονται
	subjunctive	αἰχμαλωτῐ́ζωμαι	αἰχμαλωτῐ́ζῃ	αἰχμαλωτῐ́ζηται	αἰχμαλωτῐ́ζησθον	αἰχμαλωτῐ́ζησθον	αἰχμαλωτῐζώμεθᾰ	αἰχμαλωτῐ́ζησθε	αἰχμαλωτῐ́ζωνται
	optative	αἰχμαλωτῐζοίμην	αἰχμαλωτῐ́ζοιο	αἰχμαλωτῐ́ζοιτο	αἰχμαλωτῐ́ζοισθον	αἰχμαλωτῐζοίσθην	αἰχμαλωτῐζοίμεθᾰ	αἰχμαλωτῐ́ζοισθε	αἰχμαλωτῐ́ζοιντο
	imperative		αἰχμαλωτῐ́ζου	αἰχμαλωτῐζέσθω	αἰχμαλωτῐ́ζεσθον	αἰχμαλωτῐζέσθων		αἰχμαλωτῐ́ζεσθε	αἰχμαλωτῐζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		αἰχμαλωτῐ́ζειν				αἰχμαλωτῐ́ζεσθαι
participle	m	αἰχμαλωτῐ́ζων				αἰχμαλωτῐζόμενος
	f	αἰχμαλωτῐ́ζουσᾰ				αἰχμαλωτῐζομένη
	n	αἰχμαλωτῐ́ζον				αἰχμαλωτῐζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ᾐχμαλώτῐζον, ᾐχμαλωτῐζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾐχμαλώτῐζον	ᾐχμαλώτῐζες	ᾐχμαλώτῐζε(ν)	ᾐχμαλωτῐ́ζετον	ᾐχμαλωτῐζέτην	ᾐχμαλωτῐ́ζομεν	ᾐχμαλωτῐ́ζετε	ᾐχμαλώτῐζον
middle/ passive	indicative	ᾐχμαλωτῐζόμην	ᾐχμαλωτῐ́ζου	ᾐχμαλωτῐ́ζετο	ᾐχμαλωτῐ́ζεσθον	ᾐχμαλωτῐζέσθην	ᾐχμαλωτῐζόμεθᾰ	ᾐχμαλωτῐ́ζεσθε	ᾐχμαλωτῐ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: αἰχμαλωτῐέω, αἰχμαλωτῐέομαι, αἰχμαλωτῐσθήσομαι (Uncontracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αἰχμαλωτῐέω	αἰχμαλωτῐέεις	αἰχμαλωτῐέει	αἰχμαλωτῐέετον	αἰχμαλωτῐέετον	αἰχμαλωτῐέομεν	αἰχμαλωτῐέετε	αἰχμαλωτῐέουσῐ(ν)
	optative	αἰχμαλωτῐέοιμῐ	αἰχμαλωτῐέοις	αἰχμαλωτῐέοι	αἰχμαλωτῐέοιτον	αἰχμαλωτῐεοίτην	αἰχμαλωτῐέοιμεν	αἰχμαλωτῐέοιτε	αἰχμαλωτῐέοιεν
middle	indicative	αἰχμαλωτῐέομαι	αἰχμαλωτῐέῃ, αἰχμαλωτῐέει	αἰχμαλωτῐέεται	αἰχμαλωτῐέεσθον	αἰχμαλωτῐέεσθον	αἰχμαλωτῐεόμεθᾰ	αἰχμαλωτῐέεσθε	αἰχμαλωτῐέονται
	optative	αἰχμαλωτῐεοίμην	αἰχμαλωτῐέοιο	αἰχμαλωτῐέοιτο	αἰχμαλωτῐέοισθον	αἰχμαλωτῐεοίσθην	αἰχμαλωτῐεοίμεθᾰ	αἰχμαλωτῐέοισθε	αἰχμαλωτῐέοιντο
passive	indicative	αἰχμαλωτῐσθήσομαι	αἰχμαλωτῐσθήσῃ	αἰχμαλωτῐσθήσεται	αἰχμαλωτῐσθήσεσθον	αἰχμαλωτῐσθήσεσθον	αἰχμαλωτῐσθησόμεθᾰ	αἰχμαλωτῐσθήσεσθε	αἰχμαλωτῐσθήσονται
	optative	αἰχμαλωτῐσθησοίμην	αἰχμαλωτῐσθήσοιο	αἰχμαλωτῐσθήσοιτο	αἰχμαλωτῐσθήσοισθον	αἰχμαλωτῐσθησοίσθην	αἰχμαλωτῐσθησοίμεθᾰ	αἰχμαλωτῐσθήσοισθε	αἰχμαλωτῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		αἰχμαλωτῐέειν			αἰχμαλωτῐέεσθαι		αἰχμαλωτῐσθήσεσθαι
participle	m	αἰχμαλωτῐέων			αἰχμαλωτῐεόμενος		αἰχμαλωτῐσθησόμενος
	f	αἰχμαλωτῐέουσᾰ			αἰχμαλωτῐεομένη		αἰχμαλωτῐσθησομένη
	n	αἰχμαλωτῐέον			αἰχμαλωτῐεόμενον		αἰχμαλωτῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: αἰχμαλωτῐῶ, αἰχμαλωτῐοῦμαι, αἰχμαλωτῐσθήσομαι (Contracted)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αἰχμαλωτῐῶ	αἰχμαλωτῐεῖς	αἰχμαλωτῐεῖ	αἰχμαλωτῐεῖτον	αἰχμαλωτῐεῖτον	αἰχμαλωτῐοῦμεν	αἰχμαλωτῐεῖτε	αἰχμαλωτῐοῦσῐ(ν)
	optative	αἰχμαλωτῐοίην, αἰχμαλωτῐοῖμῐ	αἰχμαλωτῐοίης, αἰχμαλωτῐοῖς	αἰχμαλωτῐοίη, αἰχμαλωτῐοῖ	αἰχμαλωτῐοῖτον, αἰχμαλωτῐοίητον	αἰχμαλωτῐοίτην, αἰχμαλωτῐοιήτην	αἰχμαλωτῐοῖμεν, αἰχμαλωτῐοίημεν	αἰχμαλωτῐοῖτε, αἰχμαλωτῐοίητε	αἰχμαλωτῐοῖεν, αἰχμαλωτῐοίησᾰν
middle	indicative	αἰχμαλωτῐοῦμαι	αἰχμαλωτῐῇ	αἰχμαλωτῐεῖται	αἰχμαλωτῐεῖσθον	αἰχμαλωτῐεῖσθον	αἰχμαλωτῐούμεθᾰ	αἰχμαλωτῐεῖσθε	αἰχμαλωτῐοῦνται
	optative	αἰχμαλωτῐοίμην	αἰχμαλωτῐοῖο	αἰχμαλωτῐοῖτο	αἰχμαλωτῐοῖσθον	αἰχμαλωτῐοίσθην	αἰχμαλωτῐοίμεθᾰ	αἰχμαλωτῐοῖσθε	αἰχμαλωτῐοῖντο
passive	indicative	αἰχμαλωτῐσθήσομαι	αἰχμαλωτῐσθήσῃ	αἰχμαλωτῐσθήσεται	αἰχμαλωτῐσθήσεσθον	αἰχμαλωτῐσθήσεσθον	αἰχμαλωτῐσθησόμεθᾰ	αἰχμαλωτῐσθήσεσθε	αἰχμαλωτῐσθήσονται
	optative	αἰχμαλωτῐσθησοίμην	αἰχμαλωτῐσθήσοιο	αἰχμαλωτῐσθήσοιτο	αἰχμαλωτῐσθήσοισθον	αἰχμαλωτῐσθησοίσθην	αἰχμαλωτῐσθησοίμεθᾰ	αἰχμαλωτῐσθήσοισθε	αἰχμαλωτῐσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		αἰχμαλωτῐεῖν			αἰχμαλωτῐεῖσθαι		αἰχμαλωτῐσθήσεσθαι
participle	m	αἰχμαλωτῐῶν			αἰχμαλωτῐούμενος		αἰχμαλωτῐσθησόμενος
	f	αἰχμαλωτῐοῦσᾰ			αἰχμαλωτῐουμένη		αἰχμαλωτῐσθησομένη
	n	αἰχμαλωτῐοῦν			αἰχμαλωτῐούμενον		αἰχμαλωτῐσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ᾐχμαλώτῐσᾰ, ᾐχμαλωτῐσᾰ́μην, ᾐχμαλωτῐ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾐχμαλώτῐσᾰ	ᾐχμαλώτῐσᾰς	ᾐχμαλώτῐσε(ν)	ᾐχμαλωτῐ́σᾰτον	ᾐχμαλωτῐσᾰ́την	ᾐχμαλωτῐ́σᾰμεν	ᾐχμαλωτῐ́σᾰτε	ᾐχμαλώτῐσᾰν
	subjunctive	αἰχμαλωτῐ́σω	αἰχμαλωτῐ́σῃς	αἰχμαλωτῐ́σῃ	αἰχμαλωτῐ́σητον	αἰχμαλωτῐ́σητον	αἰχμαλωτῐ́σωμεν	αἰχμαλωτῐ́σητε	αἰχμαλωτῐ́σωσῐ(ν)
	optative	αἰχμαλωτῐ́σαιμῐ	αἰχμαλωτῐ́σειᾰς, αἰχμαλωτῐ́σαις	αἰχμαλωτῐ́σειε(ν), αἰχμαλωτῐ́σαι	αἰχμαλωτῐ́σαιτον	αἰχμαλωτῐσαίτην	αἰχμαλωτῐ́σαιμεν	αἰχμαλωτῐ́σαιτε	αἰχμαλωτῐ́σειᾰν, αἰχμαλωτῐ́σαιεν
	imperative		αἰχμαλώτῐσον	αἰχμαλωτῐσᾰ́τω	αἰχμαλωτῐ́σᾰτον	αἰχμαλωτῐσᾰ́των		αἰχμαλωτῐ́σᾰτε	αἰχμαλωτῐσᾰ́ντων
middle	indicative	ᾐχμαλωτῐσᾰ́μην	ᾐχμαλωτῐ́σω	ᾐχμαλωτῐ́σᾰτο	ᾐχμαλωτῐ́σᾰσθον	ᾐχμαλωτῐσᾰ́σθην	ᾐχμαλωτῐσᾰ́μεθᾰ	ᾐχμαλωτῐ́σᾰσθε	ᾐχμαλωτῐ́σᾰντο
	subjunctive	αἰχμαλωτῐ́σωμαι	αἰχμαλωτῐ́σῃ	αἰχμαλωτῐ́σηται	αἰχμαλωτῐ́σησθον	αἰχμαλωτῐ́σησθον	αἰχμαλωτῐσώμεθᾰ	αἰχμαλωτῐ́σησθε	αἰχμαλωτῐ́σωνται
	optative	αἰχμαλωτῐσαίμην	αἰχμαλωτῐ́σαιο	αἰχμαλωτῐ́σαιτο	αἰχμαλωτῐ́σαισθον	αἰχμαλωτῐσαίσθην	αἰχμαλωτῐσαίμεθᾰ	αἰχμαλωτῐ́σαισθε	αἰχμαλωτῐ́σαιντο
	imperative		αἰχμαλώτῐσαι	αἰχμαλωτῐσᾰ́σθω	αἰχμαλωτῐ́σᾰσθον	αἰχμαλωτῐσᾰ́σθων		αἰχμαλωτῐ́σᾰσθε	αἰχμαλωτῐσᾰ́σθων
passive	indicative	ᾐχμαλωτῐ́σθην	ᾐχμαλωτῐ́σθης	ᾐχμαλωτῐ́σθη	ᾐχμαλωτῐ́σθητον	ᾐχμαλωτῐσθήτην	ᾐχμαλωτῐ́σθημεν	ᾐχμαλωτῐ́σθητε	ᾐχμαλωτῐ́σθησᾰν
	subjunctive	αἰχμαλωτῐσθῶ	αἰχμαλωτῐσθῇς	αἰχμαλωτῐσθῇ	αἰχμαλωτῐσθῆτον	αἰχμαλωτῐσθῆτον	αἰχμαλωτῐσθῶμεν	αἰχμαλωτῐσθῆτε	αἰχμαλωτῐσθῶσῐ(ν)
	optative	αἰχμαλωτῐσθείην	αἰχμαλωτῐσθείης	αἰχμαλωτῐσθείη	αἰχμαλωτῐσθεῖτον, αἰχμαλωτῐσθείητον	αἰχμαλωτῐσθείτην, αἰχμαλωτῐσθειήτην	αἰχμαλωτῐσθεῖμεν, αἰχμαλωτῐσθείημεν	αἰχμαλωτῐσθεῖτε, αἰχμαλωτῐσθείητε	αἰχμαλωτῐσθεῖεν, αἰχμαλωτῐσθείησᾰν
	imperative		αἰχμαλωτῐ́σθητῐ	αἰχμαλωτῐσθήτω	αἰχμαλωτῐ́σθητον	αἰχμαλωτῐσθήτων		αἰχμαλωτῐ́σθητε	αἰχμαλωτῐσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		αἰχμαλωτῐ́σαι			αἰχμαλωτῐ́σᾰσθαι		αἰχμαλωτῐσθῆναι
participle	m	αἰχμαλωτῐ́σᾱς			αἰχμαλωτῐσᾰ́μενος		αἰχμαλωτῐσθείς
	f	αἰχμαλωτῐ́σᾱσᾰ			αἰχμαλωτῐσᾰμένη		αἰχμαλωτῐσθεῖσᾰ
	n	αἰχμαλωτῐ́σᾰν			αἰχμαλωτῐσᾰ́μενον		αἰχμαλωτῐσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ᾐχμαλώτῐκᾰ, ᾐχμαλώτῐσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾐχμαλώτῐκᾰ	ᾐχμαλώτῐκᾰς	ᾐχμαλώτῐκε(ν)	ᾐχμαλωτῐ́κᾰτον	ᾐχμαλωτῐ́κᾰτον	ᾐχμαλωτῐ́κᾰμεν	ᾐχμαλωτῐ́κᾰτε	ᾐχμαλωτῐ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ᾐχμαλωτῐ́κω	ᾐχμαλωτῐ́κῃς	ᾐχμαλωτῐ́κῃ	ᾐχμαλωτῐ́κητον	ᾐχμαλωτῐ́κητον	ᾐχμαλωτῐ́κωμεν	ᾐχμαλωτῐ́κητε	ᾐχμαλωτῐ́κωσῐ(ν)
	optative	ᾐχμαλωτῐ́κοιμῐ, ᾐχμαλωτῐκοίην	ᾐχμαλωτῐ́κοις, ᾐχμαλωτῐκοίης	ᾐχμαλωτῐ́κοι, ᾐχμαλωτῐκοίη	ᾐχμαλωτῐ́κοιτον	ᾐχμαλωτῐκοίτην	ᾐχμαλωτῐ́κοιμεν	ᾐχμαλωτῐ́κοιτε	ᾐχμαλωτῐ́κοιεν
	imperative		ᾐχμαλώτῐκε	ᾐχμαλωτῐκέτω	ᾐχμαλωτῐ́κετον	ᾐχμαλωτῐκέτων		ᾐχμαλωτῐ́κετε	ᾐχμαλωτῐκόντων
middle/ passive	indicative	ᾐχμαλώτῐσμαι	ᾐχμαλώτῐσαι	ᾐχμαλώτῐσται	ᾐχμαλώτῐσθον	ᾐχμαλώτῐσθον	ᾐχμαλωτῐ́σμεθᾰ	ᾐχμαλώτῐσθε	ᾐχμαλωτῐ́δᾰται
	subjunctive	ᾐχμαλωτῐσμένος ὦ	ᾐχμαλωτῐσμένος ᾖς	ᾐχμαλωτῐσμένος ᾖ	ᾐχμαλωτῐσμένω ἦτον	ᾐχμαλωτῐσμένω ἦτον	ᾐχμαλωτῐσμένοι ὦμεν	ᾐχμαλωτῐσμένοι ἦτε	ᾐχμαλωτῐσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ᾐχμαλωτῐσμένος εἴην	ᾐχμαλωτῐσμένος εἴης	ᾐχμαλωτῐσμένος εἴη	ᾐχμαλωτῐσμένω εἴητον/εἶτον	ᾐχμαλωτῐσμένω εἰήτην/εἴτην	ᾐχμαλωτῐσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ᾐχμαλωτῐσμένοι εἴητε/εἶτε	ᾐχμαλωτῐσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ᾐχμαλώτῐσο	ᾐχμαλωτῐ́σθω	ᾐχμαλώτῐσθον	ᾐχμαλωτῐ́σθων		ᾐχμαλώτῐσθε	ᾐχμαλωτῐ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ᾐχμαλωτῐκέναι				ᾐχμαλωτῐ́σθαι
participle	m	ᾐχμαλωτῐκώς				ᾐχμαλωτῐσμένος
	f	ᾐχμαλωτῐκυῖᾰ				ᾐχμαλωτῐσμένη
	n	ᾐχμαλωτῐκός				ᾐχμαλωτῐσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ᾐχμαλωτῐ́κειν, ᾐχμαλωτῐ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ᾐχμαλωτῐ́κειν, ᾐχμαλωτῐ́κη	ᾐχμαλωτῐ́κεις, ᾐχμαλωτῐ́κης	ᾐχμαλωτῐ́κει(ν)	ᾐχμαλωτῐ́κετον	ᾐχμαλωτῐκέτην	ᾐχμαλωτῐ́κεμεν	ᾐχμαλωτῐ́κετε	ᾐχμαλωτῐ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ᾐχμαλωτῐ́σμην	ᾐχμαλώτῐσο	ᾐχμαλώτῐστο	ᾐχμαλώτῐσθον	ᾐχμαλωτῐ́σθην	ᾐχμαλωτῐ́σμεθᾰ	ᾐχμαλώτῐσθε	ᾐχμαλωτῐ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

Related terms

• αἰχμάζειν (aikhmázein)
• αἰχμάζω (aikhmázō)
• αἰχμαλόω (aikhmalóō)
• αἰχμᾰ́λωτος (aikhmắlōtos)
• αἰχμή (aikhmḗ)
• αἰχμητής (aikhmētḗs)
• Ἀρίσταιχμος (Arístaikhmos)
• Μέναιχμος (Ménaikhmos)
• ὁμαιχμία (homaikhmía)

Descendants

• Greek: αιχμαλωτίζω (aichmalotízo)

References

• “αἰχμαλωτίζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• αἰχμαλωτίζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• αἰχμαλωτίζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• “αἰχμαλωτίζω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011