αἰχμάζω

Ancient Greek

Etymology

From αἰχμή (aikhmḗ) +‎ -άζω (-ázō).

Pronunciation

 

• IPA^(key): /ai̯kʰ.máz.dɔː/ → /ɛxˈma.zo/ → /exˈma.zo/

• (5^th BCE Attic) IPA^(key): /ai̯kʰ.máz.dɔː/
• (1^st CE Egyptian) IPA^(key): /ɛkʰˈma.zo/
• (4^th CE Koine) IPA^(key): /ɛxˈma.zo/
• (10^th CE Byzantine) IPA^(key): /exˈma.zo/
• (15^th CE Constantinopolitan) IPA^(key): /exˈma.zo/

Mark the vowel length of the ambiguous vowel ά by adding a macron after it if it is long, or a breve if it is short. By default, Module:grc-pronunciation assumes it is short if unmarked.
[This message shows only in preview mode.]

Verb

αἰχμάζω • (aikhmázō)

1. to throw or hurl a spear
   • 800 BCE – 600 BCE, Homer, Illiad 4.324:

     αἰχμὰς δ᾿ αἰχμάσσουσι νεώτεροι, οἵ περ ἐμεῖο ὁπλότεροι γεγάασι πεποίθασίν τε βίηφιν

     aikhmàs d’ aikhmássousi neṓteroi, hoí per emeîo hoplóteroi gegáasi pepoíthasín te bíēphin

   1. to arm with a spear
      • 497 BCE – 405 BCE, Sophocles, Ajax 97:

        ἦ καὶ πρὸς Ἀτρείδαισιν ᾔχμασας χέρα

        ê kaì pròs Atreídaisin ḗikhmasas khéra

2. to perform as a warrior, perform feats of arms
   • 472 BCE, Aeschylus, The Persians 756:

     λέγουσι δ᾽ ὡς σὺ μὲν μέγαν τέκνοις πλοῦτον ἐκτήσω ξὺν αἰχμῇ, τὸν δ᾽ ἀνανδρίας ὕπο ἔνδον αἰχμάζειν, πατρῷον δ᾽ ὄλβον οὐδὲν αὐξάνειν.

     légousi d’ hōs sù mèn mégan téknois ploûton ektḗsō xùn aikhmêi, tòn d’ anandrías húpo éndon aikhmázein, patrôion d’ ólbon oudèn auxánein.

3. to wound

Conjugation

   Present: αἰχμᾰ́ζω, αἰχμᾰ́ζομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αἰχμᾰ́ζω	αἰχμᾰ́ζεις	αἰχμᾰ́ζει	αἰχμᾰ́ζετον	αἰχμᾰ́ζετον	αἰχμᾰ́ζομεν	αἰχμᾰ́ζετε	αἰχμᾰ́ζουσῐ(ν)
	subjunctive	αἰχμᾰ́ζω	αἰχμᾰ́ζῃς	αἰχμᾰ́ζῃ	αἰχμᾰ́ζητον	αἰχμᾰ́ζητον	αἰχμᾰ́ζωμεν	αἰχμᾰ́ζητε	αἰχμᾰ́ζωσῐ(ν)
	optative	αἰχμᾰ́ζοιμῐ	αἰχμᾰ́ζοις	αἰχμᾰ́ζοι	αἰχμᾰ́ζοιτον	αἰχμᾰζοίτην	αἰχμᾰ́ζοιμεν	αἰχμᾰ́ζοιτε	αἰχμᾰ́ζοιεν
	imperative		αἴχμᾰζε	αἰχμᾰζέτω	αἰχμᾰ́ζετον	αἰχμᾰζέτων		αἰχμᾰ́ζετε	αἰχμᾰζόντων
middle/ passive	indicative	αἰχμᾰ́ζομαι	αἰχμᾰ́ζῃ, αἰχμᾰ́ζει	αἰχμᾰ́ζεται	αἰχμᾰ́ζεσθον	αἰχμᾰ́ζεσθον	αἰχμᾰζόμεθᾰ	αἰχμᾰ́ζεσθε	αἰχμᾰ́ζονται
	subjunctive	αἰχμᾰ́ζωμαι	αἰχμᾰ́ζῃ	αἰχμᾰ́ζηται	αἰχμᾰ́ζησθον	αἰχμᾰ́ζησθον	αἰχμᾰζώμεθᾰ	αἰχμᾰ́ζησθε	αἰχμᾰ́ζωνται
	optative	αἰχμᾰζοίμην	αἰχμᾰ́ζοιο	αἰχμᾰ́ζοιτο	αἰχμᾰ́ζοισθον	αἰχμᾰζοίσθην	αἰχμᾰζοίμεθᾰ	αἰχμᾰ́ζοισθε	αἰχμᾰ́ζοιντο
	imperative		αἰχμᾰ́ζου	αἰχμᾰζέσθω	αἰχμᾰ́ζεσθον	αἰχμᾰζέσθων		αἰχμᾰ́ζεσθε	αἰχμᾰζέσθων
		active				middle/passive
infinitive		αἰχμᾰ́ζειν				αἰχμᾰ́ζεσθαι
participle	m	αἰχμᾰ́ζων				αἰχμᾰζόμενος
	f	αἰχμᾰ́ζουσᾰ				αἰχμᾰζομένη
	n	αἰχμᾰ́ζον				αἰχμᾰζόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Imperfect: ήχμᾰζον, ηχμᾰζόμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ήχμᾰζον	ήχμᾰζες	ήχμᾰζε(ν)	ηχμᾰ́ζετον	ηχμᾰζέτην	ηχμᾰ́ζομεν	ηχμᾰ́ζετε	ήχμᾰζον
middle/ passive	indicative	ηχμᾰζόμην	ηχμᾰ́ζου	ηχμᾰ́ζετο	ηχμᾰ́ζεσθον	ηχμᾰζέσθην	ηχμᾰζόμεθᾰ	ηχμᾰ́ζεσθε	ηχμᾰ́ζοντο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: αἰχμᾰ́σω, αἰχμᾰ́σομαι, αἰχμᾰσθήσομαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αἰχμᾰ́σω	αἰχμᾰ́σεις	αἰχμᾰ́σει	αἰχμᾰ́σετον	αἰχμᾰ́σετον	αἰχμᾰ́σομεν	αἰχμᾰ́σετε	αἰχμᾰ́σουσῐ(ν)
	optative	αἰχμᾰ́σοιμῐ	αἰχμᾰ́σοις	αἰχμᾰ́σοι	αἰχμᾰ́σοιτον	αἰχμᾰσοίτην	αἰχμᾰ́σοιμεν	αἰχμᾰ́σοιτε	αἰχμᾰ́σοιεν
middle	indicative	αἰχμᾰ́σομαι	αἰχμᾰ́σῃ, αἰχμᾰ́σει	αἰχμᾰ́σεται	αἰχμᾰ́σεσθον	αἰχμᾰ́σεσθον	αἰχμᾰσόμεθᾰ	αἰχμᾰ́σεσθε	αἰχμᾰ́σονται
	optative	αἰχμᾰσοίμην	αἰχμᾰ́σοιο	αἰχμᾰ́σοιτο	αἰχμᾰ́σοισθον	αἰχμᾰσοίσθην	αἰχμᾰσοίμεθᾰ	αἰχμᾰ́σοισθε	αἰχμᾰ́σοιντο
passive	indicative	αἰχμᾰσθήσομαι	αἰχμᾰσθήσῃ	αἰχμᾰσθήσεται	αἰχμᾰσθήσεσθον	αἰχμᾰσθήσεσθον	αἰχμᾰσθησόμεθᾰ	αἰχμᾰσθήσεσθε	αἰχμᾰσθήσονται
	optative	αἰχμᾰσθησοίμην	αἰχμᾰσθήσοιο	αἰχμᾰσθήσοιτο	αἰχμᾰσθήσοισθον	αἰχμᾰσθησοίσθην	αἰχμᾰσθησοίμεθᾰ	αἰχμᾰσθήσοισθε	αἰχμᾰσθήσοιντο
		active			middle		passive
infinitive		αἰχμᾰ́σειν			αἰχμᾰ́σεσθαι		αἰχμᾰσθήσεσθαι
participle	m	αἰχμᾰ́σων			αἰχμᾰσόμενος		αἰχμᾰσθησόμενος
	f	αἰχμᾰ́σουσᾰ			αἰχμᾰσομένη		αἰχμᾰσθησομένη
	n	αἰχμᾰ́σον			αἰχμᾰσόμενον		αἰχμᾰσθησόμενον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Aorist: ήχμᾰσᾰ, ηχμᾰσᾰ́μην, ηχμᾰ́σθην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ήχμᾰσᾰ	ήχμᾰσᾰς	ήχμᾰσε(ν)	ηχμᾰ́σᾰτον	ηχμᾰσᾰ́την	ηχμᾰ́σᾰμεν	ηχμᾰ́σᾰτε	ήχμᾰσᾰν
	subjunctive	αἰχμᾰ́σω	αἰχμᾰ́σῃς	αἰχμᾰ́σῃ	αἰχμᾰ́σητον	αἰχμᾰ́σητον	αἰχμᾰ́σωμεν	αἰχμᾰ́σητε	αἰχμᾰ́σωσῐ(ν)
	optative	αἰχμᾰ́σαιμῐ	αἰχμᾰ́σειᾰς, αἰχμᾰ́σαις	αἰχμᾰ́σειε(ν), αἰχμᾰ́σαι	αἰχμᾰ́σαιτον	αἰχμᾰσαίτην	αἰχμᾰ́σαιμεν	αἰχμᾰ́σαιτε	αἰχμᾰ́σειᾰν, αἰχμᾰ́σαιεν
	imperative		αἴχμᾰσον	αἰχμᾰσᾰ́τω	αἰχμᾰ́σᾰτον	αἰχμᾰσᾰ́των		αἰχμᾰ́σᾰτε	αἰχμᾰσᾰ́ντων
middle	indicative	ηχμᾰσᾰ́μην	ηχμᾰ́σω	ηχμᾰ́σᾰτο	ηχμᾰ́σᾰσθον	ηχμᾰσᾰ́σθην	ηχμᾰσᾰ́μεθᾰ	ηχμᾰ́σᾰσθε	ηχμᾰ́σᾰντο
	subjunctive	αἰχμᾰ́σωμαι	αἰχμᾰ́σῃ	αἰχμᾰ́σηται	αἰχμᾰ́σησθον	αἰχμᾰ́σησθον	αἰχμᾰσώμεθᾰ	αἰχμᾰ́σησθε	αἰχμᾰ́σωνται
	optative	αἰχμᾰσαίμην	αἰχμᾰ́σαιο	αἰχμᾰ́σαιτο	αἰχμᾰ́σαισθον	αἰχμᾰσαίσθην	αἰχμᾰσαίμεθᾰ	αἰχμᾰ́σαισθε	αἰχμᾰ́σαιντο
	imperative		αἴχμᾰσαι	αἰχμᾰσᾰ́σθω	αἰχμᾰ́σᾰσθον	αἰχμᾰσᾰ́σθων		αἰχμᾰ́σᾰσθε	αἰχμᾰσᾰ́σθων
passive	indicative	ηχμᾰ́σθην	ηχμᾰ́σθης	ηχμᾰ́σθη	ηχμᾰ́σθητον	ηχμᾰσθήτην	ηχμᾰ́σθημεν	ηχμᾰ́σθητε	ηχμᾰ́σθησᾰν
	subjunctive	αἰχμᾰσθῶ	αἰχμᾰσθῇς	αἰχμᾰσθῇ	αἰχμᾰσθῆτον	αἰχμᾰσθῆτον	αἰχμᾰσθῶμεν	αἰχμᾰσθῆτε	αἰχμᾰσθῶσῐ(ν)
	optative	αἰχμᾰσθείην	αἰχμᾰσθείης	αἰχμᾰσθείη	αἰχμᾰσθεῖτον, αἰχμᾰσθείητον	αἰχμᾰσθείτην, αἰχμᾰσθειήτην	αἰχμᾰσθεῖμεν, αἰχμᾰσθείημεν	αἰχμᾰσθεῖτε, αἰχμᾰσθείητε	αἰχμᾰσθεῖεν, αἰχμᾰσθείησᾰν
	imperative		αἰχμᾰ́σθητῐ	αἰχμᾰσθήτω	αἰχμᾰ́σθητον	αἰχμᾰσθήτων		αἰχμᾰ́σθητε	αἰχμᾰσθέντων
		active			middle		passive
infinitive		αἰχμᾰ́σαι			αἰχμᾰ́σᾰσθαι		αἰχμᾰσθῆναι
participle	m	αἰχμᾰ́σᾱς			αἰχμᾰσᾰ́μενος		αἰχμᾰσθείς
	f	αἰχμᾰ́σᾱσᾰ			αἰχμᾰσᾰμένη		αἰχμᾰσθεῖσᾰ
	n	αἰχμᾰ́σᾰν			αἰχμᾰσᾰ́μενον		αἰχμᾰσθέν
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Perfect: ήχμᾰκᾰ, ήχμᾰσμαι

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ήχμᾰκᾰ	ήχμᾰκᾰς	ήχμᾰκε(ν)	ηχμᾰ́κᾰτον	ηχμᾰ́κᾰτον	ηχμᾰ́κᾰμεν	ηχμᾰ́κᾰτε	ηχμᾰ́κᾱσῐ(ν)
	subjunctive	ηχμᾰ́κω	ηχμᾰ́κῃς	ηχμᾰ́κῃ	ηχμᾰ́κητον	ηχμᾰ́κητον	ηχμᾰ́κωμεν	ηχμᾰ́κητε	ηχμᾰ́κωσῐ(ν)
	optative	ηχμᾰ́κοιμῐ, ηχμᾰκοίην	ηχμᾰ́κοις, ηχμᾰκοίης	ηχμᾰ́κοι, ηχμᾰκοίη	ηχμᾰ́κοιτον	ηχμᾰκοίτην	ηχμᾰ́κοιμεν	ηχμᾰ́κοιτε	ηχμᾰ́κοιεν
	imperative		ήχμᾰκε	ηχμᾰκέτω	ηχμᾰ́κετον	ηχμᾰκέτων		ηχμᾰ́κετε	ηχμᾰκόντων
middle/ passive	indicative	ήχμᾰσμαι	ήχμᾰσαι	ήχμᾰσται	ήχμᾰσθον	ήχμᾰσθον	ηχμᾰ́σμεθᾰ	ήχμᾰσθε	ηχμᾰ́δᾰται
	subjunctive	ηχμᾰσμένος ὦ	ηχμᾰσμένος ᾖς	ηχμᾰσμένος ᾖ	ηχμᾰσμένω ἦτον	ηχμᾰσμένω ἦτον	ηχμᾰσμένοι ὦμεν	ηχμᾰσμένοι ἦτε	ηχμᾰσμένοι ὦσῐ(ν)
	optative	ηχμᾰσμένος εἴην	ηχμᾰσμένος εἴης	ηχμᾰσμένος εἴη	ηχμᾰσμένω εἴητον/εἶτον	ηχμᾰσμένω εἰήτην/εἴτην	ηχμᾰσμένοι εἴημεν/εἶμεν	ηχμᾰσμένοι εἴητε/εἶτε	ηχμᾰσμένοι εἴησᾰν/εἶεν
	imperative		ήχμᾰσο	ηχμᾰ́σθω	ήχμᾰσθον	ηχμᾰ́σθων		ήχμᾰσθε	ηχμᾰ́σθων
		active				middle/passive
infinitive		ηχμᾰκέναι				ηχμᾰ́σθαι
participle	m	ηχμᾰκώς				ηχμᾰσμένος
	f	ηχμᾰκυῖᾰ				ηχμᾰσμένη
	n	ηχμᾰκός				ηχμᾰσμένον
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Pluperfect: ηχμᾰ́κειν, ηχμᾰ́σμην

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	ηχμᾰ́κειν, ηχμᾰ́κη	ηχμᾰ́κεις, ηχμᾰ́κης	ηχμᾰ́κει(ν)	ηχμᾰ́κετον	ηχμᾰκέτην	ηχμᾰ́κεμεν	ηχμᾰ́κετε	ηχμᾰ́κεσᾰν
middle/ passive	indicative	ηχμᾰ́σμην	ήχμᾰσο	ήχμᾰστο	ήχμᾰσθον	ηχμᾰ́σθην	ηχμᾰ́σμεθᾰ	ήχμᾰσθε	ηχμᾰ́δᾰτο
Notes:	This table gives Attic inflectional endings. For conjugation in dialects other than Attic, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

   Future: αἰχμάσσω, αἰχμάσσομαι (Epic)

number		singular			dual		plural
		first	second	third	second	third	first	second	third
active	indicative	αἰχμάσσω	αἰχμάσσεις	αἰχμάσσει	αἰχμάσσετον	αἰχμάσσετον	αἰχμάσσομεν	αἰχμάσσετε	αἰχμάσσουσῐ(ν)
	optative	αἰχμάσσοιμῐ	αἰχμάσσοις	αἰχμάσσοι	αἰχμάσσοιτον	αἰχμασσοίτην	αἰχμάσσοιμεν	αἰχμάσσοιτε	αἰχμάσσοιεν
middle	indicative	αἰχμάσσομαι	αἰχμάσσεαι	αἰχμάσσεται	αἰχμάσσεσθον	αἰχμάσσεσθον	αἰχμασσόμεθᾰ	αἰχμάσσεσθε	αἰχμάσσονται
	optative	αἰχμασσοίμην	αἰχμάσσοιο	αἰχμάσσοιτο	αἰχμάσσοισθον	αἰχμασσοίσθην	αἰχμασσοίμεθᾰ	αἰχμάσσοισθε	αἰχμάσσοιντο
		active			middle
infinitive		αἰχμάσσειν			αἰχμάσσεσθαι
participle	m	αἰχμάσσων			αἰχμασσόμενος
	f	αἰχμάσσουσᾰ			αἰχμασσομένη
	n	αἰχμᾶσσον			αἰχμασσόμενον
Notes:	Dialects other than Attic are not well attested. Some forms are based on conjecture. Use with caution. For more details, see Appendix:Ancient Greek dialectal conjugation.

References

• “αἰχμάζω”, in Liddell & Scott (1940) A Greek–English Lexicon, Oxford: Clarendon Press
• “αἰχμάζω”, in Liddell & Scott (1889) An Intermediate Greek–English Lexicon, New York: Harper & Brothers
• αἰχμάζω in Cunliffe, Richard J. (1924) A Lexicon of the Homeric Dialect: Expanded Edition, Norman: University of Oklahoma Press, published 1963
• “αἰχμάζω”, in Autenrieth, Georg (1891) A Homeric Dictionary for Schools and Colleges, New York: Harper and Brothers
• αἰχμάζω in the Diccionario Griego–Español en línea (2006–2025)
• αἰχμάζω in Bailly, Anatole (1935) Le Grand Bailly: Dictionnaire grec-français, Paris: Hachette
• Pape, Wilhelm, Benseler, Gustav Eduard (1884) Wörterbuch der griechischen Eigennamen (in German), 3rd edition, Braunschweig: Friedrich Vieweg und Sohn
• “αἰχμάζω”, in ΛΟΓΕΙΟΝ [Logeion] Dictionaries for Ancient Greek and Latin (in English, French, Spanish, German, Dutch and Chinese), University of Chicago, since 2011