αυθεντικός

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek αὐθεντικός (authentikós).

Adjective

αυθεντικός • (afthentikós) m (feminine αυθεντική, neuter αυθεντικό)

1. authoritative, reliable, valid, genuine

   Synonyms: γνήσιος (gnísios), πραγματικός (pragmatikós), αληθινός (alithinós)

Declension

Declension of αυθεντικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αυθεντικός (afthentikós)	αυθεντική (afthentikí)	αυθεντικό (afthentikó)		αυθεντικοί (afthentikoí)	αυθεντικές (afthentikés)	αυθεντικά (afthentiká)
genitive	αυθεντικού (afthentikoú)	αυθεντικής (afthentikís)	αυθεντικού (afthentikoú)		αυθεντικών (afthentikón)	αυθεντικών (afthentikón)	αυθεντικών (afthentikón)
accusative	αυθεντικό (afthentikó)	αυθεντική (afthentikí)	αυθεντικό (afthentikó)		αυθεντικούς (afthentikoús)	αυθεντικές (afthentikés)	αυθεντικά (afthentiká)
vocative	αυθεντικέ (afthentiké)	αυθεντική (afthentikí)	αυθεντικό (afthentikó)		αυθεντικοί (afthentikoí)	αυθεντικές (afthentikés)	αυθεντικά (afthentiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αυθεντικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αυθεντικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative αυθεντικότερος (afthentikóteros) αυθεντικότερη (afthentikóteri) αυθεντικότερο (afthentikótero) αυθεντικότεροι (afthentikóteroi) αυθεντικότερες (afthentikóteres) αυθεντικότερα (afthentikótera) genitive αυθεντικότερου (afthentikóterou) αυθεντικότερης (afthentikóteris) αυθεντικότερου (afthentikóterou) αυθεντικότερων (afthentikóteron) αυθεντικότερων (afthentikóteron) αυθεντικότερων (afthentikóteron) accusative αυθεντικότερο (afthentikótero) αυθεντικότερη (afthentikóteri) αυθεντικότερο (afthentikótero) αυθεντικότερους (afthentikóterous) αυθεντικότερες (afthentikóteres) αυθεντικότερα (afthentikótera) vocative αυθεντικότερε (afthentikótere) αυθεντικότερη (afthentikóteri) αυθεντικότερο (afthentikótero) αυθεντικότεροι (afthentikóteroi) αυθεντικότερες (afthentikóteres) αυθεντικότερα (afthentikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αυθεντικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative αυθεντικότος (afthentikótos) αυθεντικότη (afthentikóti) αυθεντικότο (afthentikóto) αυθεντικότοι (afthentikótoi) αυθεντικότες (afthentikótes) αυθεντικότα (afthentikóta) genitive αυθεντικότου (afthentikótou) αυθεντικότης (afthentikótis) αυθεντικότου (afthentikótou) αυθεντικότων (afthentikóton) αυθεντικότων (afthentikóton) αυθεντικότων (afthentikóton) accusative αυθεντικότο (afthentikóto) αυθεντικότη (afthentikóti) αυθεντικότο (afthentikóto) αυθεντικότους (afthentikótous) αυθεντικότες (afthentikótes) αυθεντικότα (afthentikóta) vocative αυθεντικότε (afthentikóte) αυθεντικότη (afthentikóti) αυθεντικότο (afthentikóto) αυθεντικότοι (afthentikótoi) αυθεντικότες (afthentikótes) αυθεντικότα (afthentikóta)

Related terms

• αυθέντης m (afthéntis, “authority, overlord”)
• αυθεντία f (afthentía, “authority, prestige”)
• αυθεντικότητα f (afthentikótita, “sovereignty, genuineness”)

Further reading

• “αυθεντικός”, in Platform to search dictionaries of modern and medieval Greek at the Centre for the Greek language