ατίθασος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ατίθασος • (atíthasos) m (feminine ατίθαση, neuter ατίθασο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ατίθασος (atíthasos) | ατίθαση (atíthasi) | ατίθασο (atíthaso) | ατίθασοι (atíthasoi) | ατίθασες (atíthases) | ατίθασα (atíthasa) | |
| genitive | ατίθασου (atíthasou) | ατίθασης (atíthasis) | ατίθασου (atíthasou) | ατίθασων (atíthason) | ατίθασων (atíthason) | ατίθασων (atíthason) | |
| accusative | ατίθασο (atíthaso) | ατίθαση (atíthasi) | ατίθασο (atíthaso) | ατίθασους (atíthasous) | ατίθασες (atíthases) | ατίθασα (atíthasa) | |
| vocative | ατίθασε (atíthase) | ατίθαση (atíthasi) | ατίθασο (atíthaso) | ατίθασοι (atíthasoi) | ατίθασες (atíthases) | ατίθασα (atíthasa) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ατίθασος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ατίθασος, etc.)
Synonyms
[edit]- ανυπάκουος (anypákouos)
- ανυπότακτος (anypótaktos)