αρχοντικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αρχοντικός • (archontikós) m (feminine αρχοντική, neuter αρχοντικό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αρχοντικός (archontikós) | αρχοντική (archontikí) | αρχοντικό (archontikó) | αρχοντικοί (archontikoí) | αρχοντικές (archontikés) | αρχοντικά (archontiká) | |
| genitive | αρχοντικού (archontikoú) | αρχοντικής (archontikís) | αρχοντικού (archontikoú) | αρχοντικών (archontikón) | αρχοντικών (archontikón) | αρχοντικών (archontikón) | |
| accusative | αρχοντικό (archontikó) | αρχοντική (archontikí) | αρχοντικό (archontikó) | αρχοντικούς (archontikoús) | αρχοντικές (archontikés) | αρχοντικά (archontiká) | |
| vocative | αρχοντικέ (archontiké) | αρχοντική (archontikí) | αρχοντικό (archontikó) | αρχοντικοί (archontikoí) | αρχοντικές (archontikés) | αρχοντικά (archontiká) | |
Related terms
[edit]- see: άρχοντας m (árchontas, “overlord”)
Further reading
[edit]- αρχοντικός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language