άρχοντας

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἄρχων (árkhōn, “ruler”).

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈaɾxondas/
• Hyphenation: άρ‧χο‧ντας

Noun

άρχοντας • (árchontas) m (plural άρχοντες, feminine αρχόντισσα)

1. overlord, ruler
2. magistrate
3. rich man, magnate

Declension

Declension of άρχοντας

	singular	plural
nominative	άρχοντας (árchontas)	άρχοντες (árchontes)
genitive	άρχοντα (árchonta)	αρχόντων (archónton)
accusative	άρχοντα (árchonta)	άρχοντες (árchontes)
vocative	άρχοντα (árchonta)	άρχοντες (árchontes)

Coordinate terms

• άρχουσα τάξη f (árchousa táxi, “ruling class”)

Related terms

• αρχοντάνθρωπος (archontánthropos, “patriciana”)
• αρχοντεύω (archontévo, “to rule”)
• αρχοντιά f (archontiá, “nobility”)
• αρχοντικό n (archontikó, “mansion”)
• αρχοντικός (archontikós, “noble”, adjective)
• αρχόντισσα f (archóntissa, “noblewoman”)
• αρχοντολόι n (archontolói, “nobility”)
• αρχοντοξεπεσμένος (archontoxepesménos, “shabbily genteel”, adjective)
• αρχοντοπιάνομαι (archontopiánomai, “to behave genteely”)
• αρχοντοπούλα f (archontopoúla, “young noblewoman”)
• αρχοντόπουλο m (archontópoulo, “young nobleman”)
• αρχοντόσπιτο n (archontóspito, “noble family”)
• αρχοντοχωριάτης f (archontochoriátis, “country squire”)

Further reading

• άρχοντας, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language