αρχή

See also: ἀρχή and ἀρχῇ

Greek

Etymology

Inherited from Ancient Greek ἀρχή (arkhḗ).

Pronunciation

• IPA^(key): /arˈçi/
• Hyphenation: αρ‧χή

Noun

αρχή • (archí) f (plural αρχές)

1. origin, beginning

   στην αρχή ― stin archí ― in the beginning

2. principle
3. authority
4. government authorities (as plural)

Declension

Declension of αρχή

	singular	plural
nominative	αρχή (archí)	αρχές (archés)
genitive	αρχής (archís)	αρχών (archón)
accusative	αρχή (archí)	αρχές (archés)
vocative	αρχή (archí)	αρχές (archés)

Derived terms

• απαρχή f (aparchí, “beginning”)
• απαρχής (aparchís, “from the beginning”, adverb)
• αποξαρχής (apoxarchís, “from the beginning”, adverb)
• αρχέτυπο n (archétypo, “archetype”)
• αρχέτυπος (archétypos, “archetypal”, adjective)
• αρχήθεν (archíthen, “from the beginning”, adverb)
• αρχίζω (archízo, “to begin”)
• αρχικά (archiká, “initially”, adverb)
• αρχικώς (archikós, “initially”, adverb)
• εξαρχής (exarchís, “from the beginning”, adverb)
• κατ' αρχάς (kat' archás, “at first, initially”)
• κατ' αρχήν (kat' archín, “in principle”)
• and see: αρχηγός m (archigós, “leader, chief”)

Related terms

• άρχω (árcho, “to govern; to begin”)
• υπάρχω (ypárcho, “to exist”)