αρχέγονος

Greek

Etymology

From Koine Greek ἀρχέγονος (arkhégonos)

Adjective

αρχέγονος • (archégonos) m (feminine αρχέγονη, neuter αρχέγονο)

1. primitive
2. primaeval (UK), primeval (US)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αρχέγονος (archégonos)	αρχέγονη (archégoni)	αρχέγονο (archégono)		αρχέγονοι (archégonoi)	αρχέγονες (archégones)	αρχέγονα (archégona)
genitive	αρχέγονου (archégonou)	αρχέγονης (archégonis)	αρχέγονου (archégonou)		αρχέγονων (archégonon)	αρχέγονων (archégonon)	αρχέγονων (archégonon)
accusative	αρχέγονο (archégono)	αρχέγονη (archégoni)	αρχέγονο (archégono)		αρχέγονους (archégonous)	αρχέγονες (archégones)	αρχέγονα (archégona)
vocative	αρχέγονε (archégone)	αρχέγονη (archégoni)	αρχέγονο (archégono)		αρχέγονοι (archégonoi)	αρχέγονες (archégones)	αρχέγονα (archégona)

Further reading

• αρχέγονος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language