αρραγής
Greek
[edit]Adjective
[edit]αρραγής • (arragís) m (feminine αρραγής, neuter αρραγές)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αρραγής (arragís) | αρραγής (arragís) | αρραγές (arragés) | αρραγείς (arrageís) | αρραγείς (arrageís) | αρραγή (arragí) | |
| genitive | αρραγούς (arragoús) αρραγή (arragí) |
αρραγούς (arragoús) | αρραγούς (arragoús) | αρραγών (arragón) | αρραγών (arragón) | αρραγών (arragón) | |
| accusative | αρραγή (arragí) | αρραγή (arragí) | αρραγές (arragés) | αρραγείς (arrageís) | αρραγείς (arrageís) | αρραγή (arragí) | |
| vocative | αρραγή (arragí) αρραγής (arragís) |
αρραγής (arragís) | αρραγές (arragés) | αρραγείς (arrageís) | αρραγείς (arrageís) | αρραγή (arragí) | |
Synonyms
[edit]- see: άθραυστος (áthrafstos, adjective)
Further reading
[edit]- αρραγής, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language