αρραβωνιαστικός

Greek

Etymology

From αρραβώνας (arravónas).

Noun

αρραβωνιαστικός • (arravoniastikós) m (plural αρραβωνιαστικοί, feminine αρραβωνιαστικιά)

1. fiancé, betrothed, intended

   Synonym: αρραβωνιάρης (arravoniáris)

Declension

	singular	plural
nominative	αρραβωνιαστικός (arravoniastikós)	αρραβωνιαστικοί (arravoniastikoí)
genitive	αρραβωνιαστικού (arravoniastikoú)	αρραβωνιαστικών (arravoniastikón)
accusative	αρραβωνιαστικό (arravoniastikó)	αρραβωνιαστικούς (arravoniastikoús)
vocative	αρραβωνιαστικέ (arravoniastiké)	αρραβωνιαστικοί (arravoniastikoí)

Related terms

• see: αρραβωνιάζω (arravoniázo, “to engage”)