αρμονικός
Appearance
Greek
[edit]Adjective
[edit]αρμονικός • (armonikós) m (feminine αρμονική, neuter αρμονικό)
- harmonious
- Οι βιολιστές παράγουν αρμονικούς ήχους.
- Oi violistés parágoun armonikoús íchous.
- The violinists produce a harmonius sound.
- αρμονική συνύπαρξη ― armonikí synýparxi ― harmonious coexistence
- symmetrical
- harmonic
- απλή αρμονική ταλάντωση ― aplí armonikí talántosi ― simple harmonic motion
Declension
[edit]singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
nominative | αρμονικός (armonikós) | αρμονική (armonikí) | αρμονικό (armonikó) | αρμονικοί (armonikoí) | αρμονικές (armonikés) | αρμονικά (armoniká) | |
genitive | αρμονικού (armonikoú) | αρμονικής (armonikís) | αρμονικού (armonikoú) | αρμονικών (armonikón) | αρμονικών (armonikón) | αρμονικών (armonikón) | |
accusative | αρμονικό (armonikó) | αρμονική (armonikí) | αρμονικό (armonikó) | αρμονικούς (armonikoús) | αρμονικές (armonikés) | αρμονικά (armoniká) | |
vocative | αρμονικέ (armoniké) | αρμονική (armonikí) | αρμονικό (armonikó) | αρμονικοί (armonikoí) | αρμονικές (armonikés) | αρμονικά (armoniká) |
Derived terms
[edit]- απλή αρμονική ταλάντωση f (aplí armonikí talántosi, “simple harmonic motion”)
Related terms
[edit]- see: αρμονία f (armonía, “harmony”)