αρεστός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αρεστός • (arestós) m (feminine αρεστή, neuter αρεστό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αρεστός (arestós) | αρεστή (arestí) | αρεστό (arestó) | αρεστοί (arestoí) | αρεστές (arestés) | αρεστά (arestá) | |
| genitive | αρεστού (arestoú) | αρεστής (arestís) | αρεστού (arestoú) | αρεστών (arestón) | αρεστών (arestón) | αρεστών (arestón) | |
| accusative | αρεστό (arestó) | αρεστή (arestí) | αρεστό (arestó) | αρεστούς (arestoús) | αρεστές (arestés) | αρεστά (arestá) | |
| vocative | αρεστέ (aresté) | αρεστή (arestí) | αρεστό (arestó) | αρεστοί (arestoí) | αρεστές (arestés) | αρεστά (arestá) | |
Related terms
[edit]- see: αρέσω (aréso, “I am liked”)
Further reading
[edit]- αρεστός, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language