απροσάρτητος

Greek

Adjective

απροσάρτητος • (aprosártitos) m (feminine απροσάρτητη, neuter απροσάρτητο)

1. (geography) unannexed

   Antonym: προσαρτημένος (prosartiménos)

Declension

Declension of απροσάρτητος

number  case \ gender	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	απροσάρτητος •	απροσάρτητη •	απροσάρτητο •	απροσάρτητοι •	απροσάρτητες •	απροσάρτητα •
genitive	απροσάρτητου •	απροσάρτητης •	απροσάρτητου •	απροσάρτητων •	απροσάρτητων •	απροσάρτητων •
accusative	απροσάρτητο •	απροσάρτητη •	απροσάρτητο •	απροσάρτητους •	απροσάρτητες •	απροσάρτητα •
vocative	απροσάρτητε •	απροσάρτητη •	απροσάρτητο •	απροσάρτητοι •	απροσάρτητες •	απροσάρτητα •

Related terms

• προσαρτώ (prosartó, “to annexe, to append”)

Further reading

• απροσάρτητος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language