απραξία

See also: ἀπραξία and ἀπραξίᾳ

Greek

Etymology

Learned borrowing from Ancient Greek ἀπρᾱξίᾱ (aprāxíā).

Noun

απραξία • (apraxía) f (plural απραξίες)

1. inaction, idleness

Declension

	singular	plural
nominative	απραξία (apraxía)	απραξίες (apraxíes)
genitive	απραξίας (apraxías)	-
accusative	απραξία (apraxía)	απραξίες (apraxíes)
vocative	απραξία (apraxía)	απραξίες (apraxíes)

Related terms

• απρακτώ (apraktó, “to idle”)
• άπρακτος (ápraktos, “idle”, adjective)

Further reading

• απραξία, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language