απράγμων
See also: ἀπράγμων
Greek
[edit]Etymology
[edit]Learned borrowing from Ancient Greek ἀπράγμων (aprágmōn).
Adjective
[edit]απράγμων • (aprágmon) m (feminine απράγμων, neuter απράγμον)
- learned form of άπραγος (ápragos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απράγμων (aprágmon) | απράγμων (aprágmon) | απράγμον (aprágmon) | απράγμονες (aprágmones) | απράγμονες (aprágmones) | απράγμονα (aprágmona) | |
| genitive | απράγμονος (aprágmonos) | απράγμονος (aprágmonos) | απράγμονος (aprágmonos) | όνων (ónon) | όνων (ónon) | όνων (ónon) | |
| accusative | απράγμονα (aprágmona) | απράγμονα (aprágmona) | απράγμον (aprágmon) | απράγμονες (aprágmones) | απράγμονες (aprágmones) | απράγμονα (aprágmona) | |
| vocative | απράγμων (aprágmon) απράγμονα (aprágmona) |
απράγμων (aprágmon) | απράγμον (aprágmon) | απράγμονες (aprágmones) | απράγμονες (aprágmones) | απράγμονα (aprágmona) | |