αποφώλιος

See also: ἀποφώλιος

Greek

Etymology

Learnedly, from Ancient Greek ἀποφώλιος (apophṓlios), in the sense: monstrous, of uncertain origin.

Pronunciation

• IPA^(key): /a.poˈfo.li.os/
• Hyphenation: α‧πο‧φώ‧λι‧ος

Adjective

αποφώλιος • (apofólios) m (feminine αποφώλια, neuter αποφώλιο)

1. monstrous, hideous, in the dated phrase (of criminals)

   αποφώλιον τέρας (apofólion téras, “hideous monster”)

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αποφώλιος (apofólios)	αποφώλια (apofólia)	αποφώλιο (apofólio)		αποφώλιοι (apofólioi)	αποφώλιες (apofólies)	αποφώλια (apofólia)
genitive	αποφώλιου (apofóliou)	αποφώλιας (apofólias)	αποφώλιου (apofóliou)		αποφώλιων (apofólion)	αποφώλιων (apofólion)	αποφώλιων (apofólion)
accusative	αποφώλιο (apofólio)	αποφώλια (apofólia)	αποφώλιο (apofólio)		αποφώλιους (apofólious)	αποφώλιες (apofólies)	αποφώλια (apofólia)
vocative	αποφώλιε (apofólie)	αποφώλια (apofólia)	αποφώλιο (apofólio)		αποφώλιοι (apofólioi)	αποφώλιες (apofólies)	αποφώλια (apofólia)

See also

• not related etymologically: αποφώλι n (apofóli, “nest egg”)

Further reading

• αποφώλιος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language