αποφασιστικός
Greek
[edit]Etymology
[edit]Calque of French décisif. First attested 1683.
Adjective
[edit]αποφασιστικός • (apofasistikós) m (feminine αποφασιστική, neuter αποφασιστικό)
- decisive
- Antonym: αναποφάσιστος (anapofásistos)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποφασιστικός (apofasistikós) | αποφασιστική (apofasistikí) | αποφασιστικό (apofasistikó) | αποφασιστικοί (apofasistikoí) | αποφασιστικές (apofasistikés) | αποφασιστικά (apofasistiká) | |
| genitive | αποφασιστικού (apofasistikoú) | αποφασιστικής (apofasistikís) | αποφασιστικού (apofasistikoú) | αποφασιστικών (apofasistikón) | αποφασιστικών (apofasistikón) | αποφασιστικών (apofasistikón) | |
| accusative | αποφασιστικό (apofasistikó) | αποφασιστική (apofasistikí) | αποφασιστικό (apofasistikó) | αποφασιστικούς (apofasistikoús) | αποφασιστικές (apofasistikés) | αποφασιστικά (apofasistiká) | |
| vocative | αποφασιστικέ (apofasistiké) | αποφασιστική (apofasistikí) | αποφασιστικό (apofasistikó) | αποφασιστικοί (apofasistikoí) | αποφασιστικές (apofasistikés) | αποφασιστικά (apofasistiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποφασιστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποφασιστικός, etc.)
Related terms
[edit]- see: αποφασίζω (apofasízo, “to decide”)