αποτυχημένος
Greek
[edit]Participle
[edit]αποτυχημένος • (apotychiménos) m (feminine αποτυχημένη, neuter αποτυχημένο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποτυχημένος (apotychiménos) | αποτυχημένη (apotychiméni) | αποτυχημένο (apotychiméno) | αποτυχημένοι (apotychiménoi) | αποτυχημένες (apotychiménes) | αποτυχημένα (apotychiména) | |
| genitive | αποτυχημένου (apotychiménou) | αποτυχημένης (apotychiménis) | αποτυχημένου (apotychiménou) | αποτυχημένων (apotychiménon) | αποτυχημένων (apotychiménon) | αποτυχημένων (apotychiménon) | |
| accusative | αποτυχημένο (apotychiméno) | αποτυχημένη (apotychiméni) | αποτυχημένο (apotychiméno) | αποτυχημένους (apotychiménous) | αποτυχημένες (apotychiménes) | αποτυχημένα (apotychiména) | |
| vocative | αποτυχημένε (apotychiméne) | αποτυχημένη (apotychiméni) | αποτυχημένο (apotychiméno) | αποτυχημένοι (apotychiménoi) | αποτυχημένες (apotychiménes) | αποτυχημένα (apotychiména) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αποτυχημένος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αποτυχημένος, etc.)
Further reading
[edit]- αποτυχημένος, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language