αποπεράτωση
Greek
[edit]Noun
[edit]αποπεράτωση • (apoperátosi) f (plural αποπερατώσεις)
- completion, finishing, concluding (action)
- completion, finish, conclusion (result of action)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αποπεράτωση (apoperátosi) | αποπερατώσεις (apoperatóseis) |
| genitive | αποπεράτωσης (apoperátosis) | αποπερατώσεων (apoperatóseon) |
| accusative | αποπεράτωση (apoperátosi) | αποπερατώσεις (apoperatóseis) |
| vocative | αποπεράτωση (apoperátosi) | αποπερατώσεις (apoperatóseis) |
Older or formal genitive singular: αποπερατώσεως (apoperatóseos)
Related terms
[edit]- αποπερατώνω (apoperatóno, “to finish”)
Further reading
[edit]- αποπεράτωση, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language