αποκόβω
Jump to navigation
Jump to search
Greek
[edit]Etymology
[edit]From the mediaeval Byzantine Greek ἀποκόβω (apokóbō), from Ancient Greek ἀποκόπτω (apokóptō) with metaplasm in the pattern of κόπτω (kóptō) > κόβω (kóvo, “cut”). Analysable as απο- (“from”) + κόβω (“cut”).[1]
Pronunciation
[edit]Verb
[edit]αποκόβω • (apokóvo) (past απόκοψα, passive αποκόβομαι)
- (colloquial, vernacular) Alternative form of αποκόπτω (apokópto)
- to cut off, sever, cut off completely
- to wean
- Synonyms: απογαλακτίζω (apogalaktízo), αποθηλάζω (apothilázo)
Conjugation
[edit]αποκόβω αποκόβομαι
| Active voice ➤ | Passive voice ➤ | |||
| Indicative mood ➤ | Imperfective aspect ➤ | Perfective aspect ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| Non-past tenses ➤ | Present ➤ | Dependent ➤ | Present | Dependent |
| 1 sg | αποκόβω | αποκόψω | αποκόβομαι | αποκοπώ |
| 2 sg | αποκόβεις | αποκόψεις | αποκόβεσαι | αποκοπείς |
| 3 sg | αποκόβει | αποκόψει | αποκόβεται | αποκοπεί |
| 1 pl | αποκόβουμε, [‑ομε] | αποκόψουμε, [‑ομε] | αποκοβόμαστε | αποκοπούμε |
| 2 pl | αποκόβετε | αποκόψετε | αποκόβεστε, αποκοβόσαστε | αποκοπείτε |
| 3 pl | αποκόβουν(ε) | αποκόψουν(ε) | αποκόβονται | αποκοπούν(ε) |
| Past tenses ➤ | Imperfect ➤ | Simple past ➤ | Imperfect | Simple past |
| 1 sg | απόκοβα | απόκοψα1 | αποκοβόμουν(α) | αποκόπηκα |
| 2 sg | απόκοβες | απόκοψες | αποκοβόσουν(α) | αποκόπηκες |
| 3 sg | απόκοβε | απόκοψε | αποκοβόταν(ε) | αποκόπηκε |
| 1 pl | αποκόβαμε | αποκόψαμε | αποκοβόμασταν, (‑όμαστε) | αποκοπήκαμε |
| 2 pl | αποκόβατε | αποκόψατε | αποκοβόσασταν, (‑όσαστε) | αποκοπήκατε |
| 3 pl | απόκοβαν, αποκόβαν(ε) | απόκοψαν, αποκόψαν(ε) | αποκόβονταν, (αποκοβόντουσαν) | αποκόπηκαν, αποκοπήκαν(ε) |
| Future tenses ➤ | Continuous ➤ | Simple ➤ | Continuous | Simple |
| 1 sg | θα αποκόβω ➤ | θα αποκόψω ➤ | θα αποκόβομαι ➤ | θα αποκοπώ ➤ |
| 2,3 sg, 1,2,3 pl | θα αποκόβεις, … | θα αποκόψεις, … | θα αποκόβεσαι, … | θα αποκοπείς, … |
| Perfect aspect ➤ | Perfect aspect | |||
| Present perfect ➤ | έχω, έχεις, … αποκόψει | έχω, έχεις, … αποκοπεί είμαι, είσαι, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Past perfect ➤ | είχα, είχες, … αποκόψει | είχα, είχες, … αποκοπεί ήμουν, ήσουν, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Future perfect ➤ | θα έχω, θα έχεις, … αποκόψει | θα έχω, θα έχεις, … αποκοπεί θα είμαι, θα είσαι, … αποκομμένος, ‑η, ‑ο | ||
| Subjunctive mood ➤ | Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας). | |||
| Imperative mood ➤ | Imperfective aspect | Perfective aspect | Imperfective aspect | Perfective aspect |
| 2 sg | απόκοβε | απόκοψε | — | αποκόψου |
| 2 pl | αποκόβετε | αποκόψτε | αποκόβεστε | αποκοπείτε |
| Other forms | Active voice | Passive voice | ||
| Present participle➤ | αποκόβοντας ➤ | — | ||
| Perfect participle➤ | έχοντας αποκόψει ➤ | αποκομμένος, ‑η, ‑ο ➤ | ||
| Nonfinite form➤ | αποκόψει | αποκοπεί | ||
| Notes Appendix:Greek verbs |
1. Also, more formal with internal augment (απέκοψα), as in the conjugation of the formal verb αποκόπτω (apokópto). • (…) optional or informal. […] rare. {…} learned, archaic. • Multiple forms are shown in order of reducing frequency. • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive. | |||
Related terms
[edit]- αποκομμένος (apokomménos, participle)
- and see: κόπτω (kópto, “cut”)
References
[edit]- ^ αποκόβω, in Λεξικό της κοινής νεοελληνικής [Dictionary of Standard Modern Greek], Triantafyllidis Foundation, 1998 at the Centre for the Greek language