αποθαρρύνω

Greek

Etymology

Learnedly from απο- (apo-) +‎ Ancient Greek θαρρύνω (tharrhúnō, “to encourage”), a calque of French décourager. Compare Koine Greek ἀποθαρρύνω (apotharrhúnō, “to encourage”).

Pronunciation

• IPA^(key): /a.po.θaˈɾi.no/
• Hyphenation: α‧πο‧θαρ‧ρύ‧νω

Verb

αποθαρρύνω • (apotharrýno) (past αποθάρρυνα, passive αποθαρρύνομαι, ppp αποθαρρυμένος)

1. (transitive) to discourage, to dishearten, to dispirit, to daunt

   Synonym: αποκαρδιώνω (apokardióno)

   Antonym: ενθαρρύνω (entharrýno)

Conjugation

αποθαρρύνω   αποθαρρύνομαι

	Active voice ➤		Passive voice ➤
Indicative mood ➤	Imperfective aspect ➤	Perfective aspect ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect
Non-past tenses ➤	Present ➤	Dependent ➤	Present	Dependent
1 sg	αποθαρρύνω	αποθαρρύνω	αποθαρρύνομαι	αποθαρρυνθώ
2 sg	αποθαρρύνεις	αποθαρρύνεις	αποθαρρύνεσαι	αποθαρρυνθείς
3 sg	αποθαρρύνει	αποθαρρύνει	αποθαρρύνεται	αποθαρρυνθεί
1 pl	αποθαρρύνουμε, [‑ομε]	αποθαρρύνουμε, [‑ομε]	αποθαρρυνόμαστε	αποθαρρυνθούμε
2 pl	αποθαρρύνετε	αποθαρρύνετε	αποθαρρύνεστε, αποθαρρυνόσαστε	αποθαρρυνθείτε
3 pl	αποθαρρύνουν(ε)	αποθαρρύνουν(ε)	αποθαρρύνονται	αποθαρρυνθούν(ε)
Past tenses ➤	Imperfect ➤	Simple past ➤	Imperfect	Simple past
1 sg	αποθάρρυνα	αποθάρρυνα	αποθαρρυνόμουν(α)	αποθαρρύνθηκα
2 sg	αποθάρρυνες	αποθάρρυνες	αποθαρρυνόσουν(α)	αποθαρρύνθηκες
3 sg	αποθάρρυνε	αποθάρρυνε	αποθαρρυνόταν(ε)	αποθαρρύνθηκε
1 pl	αποθαρρύναμε	αποθαρρύναμε	αποθαρρυνόμασταν, (‑όμαστε)	αποθαρρυνθήκαμε
2 pl	αποθαρρύνατε	αποθαρρύνατε	αποθαρρυνόσασταν, (‑όσαστε)	αποθαρρυνθήκατε
3 pl	αποθάρρυναν, αποθαρρύναν(ε)	αποθάρρυναν, αποθαρρύναν(ε)	αποθαρρύνονταν, (αποθαρρυνόντουσαν)	αποθαρρύνθηκαν, αποθαρρυνθήκαν(ε)
Future tenses ➤	Continuous ➤	Simple ➤	Continuous	Simple
1 sg	θα αποθαρρύνω ➤	θα αποθαρρύνω ➤	θα αποθαρρύνομαι ➤	θα αποθαρρυνθώ ➤
2,3 sg, 1,2,3 pl	θα αποθαρρύνεις, …	θα αποθαρρύνεις, …	θα αποθαρρύνεσαι, …	θα αποθαρρυνθείς, …
	Perfect aspect ➤		Perfect aspect
Present perfect ➤	έχω, έχεις, … αποθαρρύνει   έχω, έχεις, … αποθαρρυμένο, ‑η, ‑ο ➤		έχω, έχεις, … αποθαρρυνθεί   είμαι, είσαι, … αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Past perfect ➤	είχα, είχες, … αποθαρρύνει   είχα, είχες, … αποθαρρυμένο, ‑η, ‑ο		είχα, είχες, … αποθαρρυνθεί   ήμουν, ήσουν, … αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο
Future perfect ➤	θα έχω, θα έχεις, … αποθαρρύνει   θα έχω, θα έχεις, … αποθαρρυμένο, ‑η, ‑ο		θα έχω, θα έχεις, … αποθαρρυνθεί   θα είμαι, θα είσαι, … αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο
Subjunctive mood ➤	Formed using present, dependent (for simple past) or present perfect from above with a particle (να, ας).
Imperative mood ➤	Imperfective aspect	Perfective aspect	Imperfective aspect	Perfective aspect
2 sg	αποθάρρυνε	αποθάρρυνε	—	αποθαρρύνσου
2 pl	αποθαρρύνετε	αποθαρρύνετε	αποθαρρύνεστε	αποθαρρυνθείτε
Other forms	Active voice		Passive voice
Present participle➤	αποθαρρύνοντας ➤		αποθαρρυνόμενος, ‑η, ‑ο ➤
Perfect participle➤	έχοντας αποθαρρύνει ➤		αποθαρρυμένος, ‑η, ‑ο ➤
Nonfinite form➤	αποθαρρύνει		αποθαρρυνθεί
Notes     Appendix:Greek verbs	• (…) optional or informal.   […] rare.   {…} learned, archaic.  • Multiple forms are shown in order of reducing frequency.  • Periphrastic imperative forms may be produced using the subjunctive.

Related terms

• αποθαρρυμένος (apotharryménos, “discouraged”, adjective)
• αποθάρρυνση f (apothárrynsi, “discouragement”)
• αποθαρρυντικός (apotharryntikós, “discouraging, disheartening”, adjective)