αποδιωγμένος
Greek
[edit]Etymology
[edit]Perfect participle of αποδιώχνομαι (apodióchnomai), passive voice of αποδιώχνω (apodióchno, “I dismiss oust”). Morphologically, απο- (apo-) + διωγμένος (diogménos).
Pronunciation
[edit]Participle
[edit]αποδιωγμένος • (apodiogménos) m (feminine αποδιωγμένη, neuter αποδιωγμένο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αποδιωγμένος (apodiogménos) | αποδιωγμένη (apodiogméni) | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένοι (apodiogménoi) | αποδιωγμένες (apodiogménes) | αποδιωγμένα (apodiogména) | |
| genitive | αποδιωγμένου (apodiogménou) | αποδιωγμένης (apodiogménis) | αποδιωγμένου (apodiogménou) | αποδιωγμένων (apodiogménon) | αποδιωγμένων (apodiogménon) | αποδιωγμένων (apodiogménon) | |
| accusative | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένη (apodiogméni) | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένους (apodiogménous) | αποδιωγμένες (apodiogménes) | αποδιωγμένα (apodiogména) | |
| vocative | αποδιωγμένε (apodiogméne) | αποδιωγμένη (apodiogméni) | αποδιωγμένο (apodiogméno) | αποδιωγμένοι (apodiogménoi) | αποδιωγμένες (apodiogménes) | αποδιωγμένα (apodiogména) | |
Further reading
[edit]- αποδιωγμένος - Georgakas, Demetrius, 1908-1990 (1960-2009) A Modern Greek-English Dictionary [MGED online, 2009. letter α only (abbreviations)], Centre for the Greek language