απαραχώρητος
Greek
[edit]Etymology
[edit]From Koine Greek ἀπαραχώρητος (aparakhṓrētos).
Adjective
[edit]απαραχώρητος • (aparachóritos) m (feminine απαραχώρητη, neuter απαραχώρητο)
- unconceded, not granted, not given
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαραχώρητος (aparachóritos) | απαραχώρητη (aparachóriti) | απαραχώρητο (aparachórito) | απαραχώρητοι (aparachóritoi) | απαραχώρητες (aparachórites) | απαραχώρητα (aparachórita) | |
| genitive | απαραχώρητου (aparachóritou) | απαραχώρητης (aparachóritis) | απαραχώρητου (aparachóritou) | απαραχώρητων (aparachóriton) | απαραχώρητων (aparachóriton) | απαραχώρητων (aparachóriton) | |
| accusative | απαραχώρητο (aparachórito) | απαραχώρητη (aparachóriti) | απαραχώρητο (aparachórito) | απαραχώρητους (aparachóritous) | απαραχώρητες (aparachórites) | απαραχώρητα (aparachórita) | |
| vocative | απαραχώρητε (aparachórite) | απαραχώρητη (aparachóriti) | απαραχώρητο (aparachórito) | απαραχώρητοι (aparachóritoi) | απαραχώρητες (aparachórites) | απαραχώρητα (aparachórita) | |