απαιτητός
Greek
[edit]Adjective
[edit]απαιτητός • (apaititós) m (feminine απαιτητή, neuter απαιτητό)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαιτητός (apaititós) | απαιτητή (apaitití) | απαιτητό (apaititó) | απαιτητοί (apaititoí) | απαιτητές (apaitités) | απαιτητά (apaititá) | |
| genitive | απαιτητού (apaititoú) | απαιτητής (apaititís) | απαιτητού (apaititoú) | απαιτητών (apaititón) | απαιτητών (apaititón) | απαιτητών (apaititón) | |
| accusative | απαιτητό (apaititó) | απαιτητή (apaitití) | απαιτητό (apaititó) | απαιτητούς (apaititoús) | απαιτητές (apaitités) | απαιτητά (apaititá) | |
| vocative | απαιτητέ (apaitité) | απαιτητή (apaitití) | απαιτητό (apaititó) | απαιτητοί (apaititoí) | απαιτητές (apaitités) | απαιτητά (apaititá) | |
Related terms
[edit]- see: απαιτώ (apaitó, “to demand”)