απαιτητής

Greek

Noun

απαιτητής • (apaititís) m (plural απαιτητές)

1. claimant

Declension

	singular	plural
nominative	απαιτητής (apaititís)	απαιτητές (apaitités)
genitive	απαιτητή (apaitití)	απαιτητών (apaititón)
accusative	απαιτητή (apaitití)	απαιτητές (apaitités)
vocative	απαιτητή (apaitití)	απαιτητές (apaitités)

Related terms

• see: απαιτώ (apaitó, “to demand”)

Adjective

απαιτητής • (apaititís)

1. Genitive feminine singular form of απαιτητός (apaititós).