απαιτητικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]απαιτητικός • (apaititikós) m (feminine απαιτητική, neuter απαιτητικό)
- demanding, exacting
- (substantively) a persistant demander
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | απαιτητικός (apaititikós) | απαιτητική (apaititikí) | απαιτητικό (apaititikó) | απαιτητικοί (apaititikoí) | απαιτητικές (apaititikés) | απαιτητικά (apaititiká) | |
| genitive | απαιτητικού (apaititikoú) | απαιτητικής (apaititikís) | απαιτητικού (apaititikoú) | απαιτητικών (apaititikón) | απαιτητικών (apaititikón) | απαιτητικών (apaititikón) | |
| accusative | απαιτητικό (apaititikó) | απαιτητική (apaititikí) | απαιτητικό (apaititikó) | απαιτητικούς (apaititikoús) | απαιτητικές (apaititikés) | απαιτητικά (apaititiká) | |
| vocative | απαιτητικέ (apaititiké) | απαιτητική (apaititikí) | απαιτητικό (apaititikó) | απαιτητικοί (apaititikoí) | απαιτητικές (apaititikés) | απαιτητικά (apaititiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο απαιτητικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο απαιτητικός, etc.)
Related terms
[edit]- απαιτητικότητα f (apaititikótita, “demandingness”)
- and see: απαιτώ (apaitó, “to demand”)