απέθαντος

Greek

Adjective

απέθαντος • (apéthantos) m (feminine απέθαντη, neuter απέθαντο)

1. immortal, deathless, undying

   Synonym: αθάνατος (athánatos)

Declension

Declension of απέθαντος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	απέθαντος (apéthantos)	απέθαντη (apéthanti)	απέθαντο (apéthanto)		απέθαντοι (apéthantoi)	απέθαντες (apéthantes)	απέθαντα (apéthanta)
genitive	απέθαντου (apéthantou)	απέθαντης (apéthantis)	απέθαντου (apéthantou)		απέθαντων (apéthanton)	απέθαντων (apéthanton)	απέθαντων (apéthanton)
accusative	απέθαντο (apéthanto)	απέθαντη (apéthanti)	απέθαντο (apéthanto)		απέθαντους (apéthantous)	απέθαντες (apéthantes)	απέθαντα (apéthanta)
vocative	απέθαντε (apéthante)	απέθαντη (apéthanti)	απέθαντο (apéthanto)		απέθαντοι (apéthantoi)	απέθαντες (apéthantes)	απέθαντα (apéthanta)

Related terms

• see: πεθαίνω (pethaíno, “I die”)