αθάνατος

See also: ἀθάνατος

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀθάνατος (athánatos, “immortal”).

Adjective

αθάνατος • (athánatos) m (feminine αθάνατη, neuter αθάνατο)

1. immortal

   Synonym: απέθαντος (apéthantos)

   Antonym: θνητός (thnitós)

Declension

Declension of αθάνατος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αθάνατος (athánatos)	αθάνατη (athánati)	αθάνατο (athánato)		αθάνατοι (athánatoi)	αθάνατες (athánates)	αθάνατα (athánata)
genitive	αθάνατου (athánatou)	αθάνατης (athánatis)	αθάνατου (athánatou)		αθάνατων (athánaton)	αθάνατων (athánaton)	αθάνατων (athánaton)
accusative	αθάνατο (athánato)	αθάνατη (athánati)	αθάνατο (athánato)		αθάνατους (athánatous)	αθάνατες (athánates)	αθάνατα (athánata)
vocative	αθάνατε (athánate)	αθάνατη (athánati)	αθάνατο (athánato)		αθάνατοι (athánatoi)	αθάνατες (athánates)	αθάνατα (athánata)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αθάνατος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αθάνατος, etc.)

Related terms

• αθανασία (athanasía, “immortality”)
• θάνατος m (thánatos, “death”)

 

Noun

αθάνατος • (athánatos) m (plural αθάνατοι)

1. immortal
2. (in the plural) (the) immortals, (the) gods

Declension

Declension of αθάνατος

	singular	plural
nominative	αθάνατος (athánatos)	αθάνατοι (athánatoi)
genitive	αθανάτου (athanátou)	αθανάτων (athanáton)
accusative	αθάνατο (athánato)	αθανάτους (athanátous)
vocative	αθάνατε (athánate)	αθάνατοι (athánatoi)

Further reading

• Αθάνατοι on the Greek Wikipedia.Wikipedia ^el