αξιολύπητος

Greek

Etymology

αξιο- (axio-, “worthy, deserving”) +‎ λύπη (lýpi, “sorrow, sadness”) +‎ -τος (-tos). First attested 1817.

Pronunciation

• IPA^(key): /aksioˈlipitos/
• Hyphenation: α‧ξι‧ο‧λύ‧πη‧τος

Adjective

αξιολύπητος • (axiolýpitos) m (feminine αξιολύπητη, neuter αξιολύπητο)

1. pitiful, pitiable

   Synonym: αξιοθρήνητος (axiothrínitos)

Declension

Declension of αξιολύπητος

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αξιολύπητος (axiolýpitos)	αξιολύπητη (axiolýpiti)	αξιολύπητο (axiolýpito)		αξιολύπητοι (axiolýpitoi)	αξιολύπητες (axiolýpites)	αξιολύπητα (axiolýpita)
genitive	αξιολύπητου (axiolýpitou)	αξιολύπητης (axiolýpitis)	αξιολύπητου (axiolýpitou)		αξιολύπητων (axiolýpiton)	αξιολύπητων (axiolýpiton)	αξιολύπητων (axiolýpiton)
accusative	αξιολύπητο (axiolýpito)	αξιολύπητη (axiolýpiti)	αξιολύπητο (axiolýpito)		αξιολύπητους (axiolýpitous)	αξιολύπητες (axiolýpites)	αξιολύπητα (axiolýpita)
vocative	αξιολύπητε (axiolýpite)	αξιολύπητη (axiolýpiti)	αξιολύπητο (axiolýpito)		αξιολύπητοι (axiolýpitoi)	αξιολύπητες (axiolýpites)	αξιολύπητα (axiolýpita)