αντιστάθμιση
Greek
[edit]Noun
[edit]αντιστάθμιση • (antistáthmisi) f (plural αντισταθμίσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αντιστάθμιση (antistáthmisi) | αντισταθμίσεις (antistathmíseis) |
| genitive | αντιστάθμισης (antistáthmisis) | αντισταθμίσεων (antistathmíseon) |
| accusative | αντιστάθμιση (antistáthmisi) | αντισταθμίσεις (antistathmíseis) |
| vocative | αντιστάθμιση (antistáthmisi) | αντισταθμίσεις (antistathmíseis) |
Older or formal genitive singular: αντισταθμίσεως (antistathmíseos)
Related terms
[edit]- see: αντισταθμίζω (antistathmízo, “to counterbalance”)