αντιπαθής
Greek
[edit]Adjective
[edit]αντιπαθής • (antipathís) m (feminine αντιπαθής, neuter αντιπαθές)
- disagreeable
- Synonym: αντιπαθητικός (antipathitikós)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αντιπαθής (antipathís) | αντιπαθής (antipathís) | αντιπαθές (antipathés) | αντιπαθείς (antipatheís) | αντιπαθείς (antipatheís) | αντιπαθή (antipathí) | |
| genitive | αντιπαθούς (antipathoús) αντιπαθή (antipathí) |
αντιπαθούς (antipathoús) | αντιπαθούς (antipathoús) | αντιπαθών (antipathón) | αντιπαθών (antipathón) | αντιπαθών (antipathón) | |
| accusative | αντιπαθή (antipathí) | αντιπαθή (antipathí) | αντιπαθές (antipathés) | αντιπαθείς (antipatheís) | αντιπαθείς (antipatheís) | αντιπαθή (antipathí) | |
| vocative | αντιπαθή (antipathí) αντιπαθής (antipathís) |
αντιπαθής (antipathís) | αντιπαθές (antipathés) | αντιπαθείς (antipatheís) | αντιπαθείς (antipatheís) | αντιπαθή (antipathí) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντιπαθής, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντιπαθής, etc.)
Related terms
[edit]- see: αντιπαθώ (antipathó, “to dislike”)