αντιδραστικός

Greek

αντι- (anti-) +‎ δραστικός (drastikós)

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (feminine αντιδραστική, neuter αντιδραστικό)

Declension of αντιδραστικός
	singular			plural
	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντιδραστικός (antidrastikós)	αντιδραστική (antidrastikí)	αντιδραστικό (antidrastikó)	αντιδραστικοί (antidrastikoí)	αντιδραστικές (antidrastikés)	αντιδραστικά (antidrastiká)
genitive	αντιδραστικού (antidrastikoú)	αντιδραστικής (antidrastikís)	αντιδραστικού (antidrastikoú)	αντιδραστικών (antidrastikón)	αντιδραστικών (antidrastikón)	αντιδραστικών (antidrastikón)
accusative	αντιδραστικό (antidrastikó)	αντιδραστική (antidrastikí)	αντιδραστικό (antidrastikó)	αντιδραστικούς (antidrastikoús)	αντιδραστικές (antidrastikés)	αντιδραστικά (antidrastiká)
vocative	αντιδραστικέ (antidrastiké)	αντιδραστική (antidrastikí)	αντιδραστικό (antidrastikó)	αντιδραστικοί (antidrastikoí)	αντιδραστικές (antidrastikés)	αντιδραστικά (antidrastiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντιδραστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντιδραστικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?)	singular			plural
comparative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντιδραστικότερος (antidrastikóteros)	αντιδραστικότερη (antidrastikóteri)	αντιδραστικότερο (antidrastikótero)	αντιδραστικότεροι (antidrastikóteroi)	αντιδραστικότερες (antidrastikóteres)	αντιδραστικότερα (antidrastikótera)
genitive	αντιδραστικότερου (antidrastikóterou)	αντιδραστικότερης (antidrastikóteris)	αντιδραστικότερου (antidrastikóterou)	αντιδραστικότερων (antidrastikóteron)	αντιδραστικότερων (antidrastikóteron)	αντιδραστικότερων (antidrastikóteron)
accusative	αντιδραστικότερο (antidrastikótero)	αντιδραστικότερη (antidrastikóteri)	αντιδραστικότερο (antidrastikótero)	αντιδραστικότερους (antidrastikóterous)	αντιδραστικότερες (antidrastikóteres)	αντιδραστικότερα (antidrastikótera)
vocative	αντιδραστικότερε (antidrastikótere)	αντιδραστικότερη (antidrastikóteri)	αντιδραστικότερο (antidrastikótero)	αντιδραστικότεροι (antidrastikóteroi)	αντιδραστικότερες (antidrastikóteres)	αντιδραστικότερα (antidrastikótera)

Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αντιδραστικότερος", etc)

absolute superlative (?)	singular			plural
absolute superlative (?)	masculine	feminine	neuter	masculine	feminine	neuter
nominative	αντιδραστικότατος (antidrastikótatos)	αντιδραστικότατη (antidrastikótati)	αντιδραστικότατο (antidrastikótato)	αντιδραστικότατοι (antidrastikótatoi)	αντιδραστικότατες (antidrastikótates)	αντιδραστικότατα (antidrastikótata)
genitive	αντιδραστικότατου (antidrastikótatou)	αντιδραστικότατης (antidrastikótatis)	αντιδραστικότατου (antidrastikótatou)	αντιδραστικότατων (antidrastikótaton)	αντιδραστικότατων (antidrastikótaton)	αντιδραστικότατων (antidrastikótaton)
accusative	αντιδραστικότατο (antidrastikótato)	αντιδραστικότατη (antidrastikótati)	αντιδραστικότατο (antidrastikótato)	αντιδραστικότατους (antidrastikótatous)	αντιδραστικότατες (antidrastikótates)	αντιδραστικότατα (antidrastikótata)
vocative	αντιδραστικότατε (antidrastikótate)	αντιδραστικότατη (antidrastikótati)	αντιδραστικότατο (antidrastikótato)	αντιδραστικότατοι (antidrastikótatoi)	αντιδραστικότατες (antidrastikótates)	αντιδραστικότατα (antidrastikótata)

αντιδραστικός • (antidrastikós) m (plural αντιδραστικοί)

Declension of **αντιδραστικός**
	singular	plural
nominative	αντιδραστικός (antidrastikós)	αντιδραστικοί (antidrastikoí)
genitive	αντιδραστικού (antidrastikoú)	αντιδραστικών (antidrastikón)
accusative	αντιδραστικό (antidrastikó)	αντιδραστικούς (antidrastikoús)
vocative	αντιδραστικέ (antidrastiké)	αντιδραστικοί (antidrastikoí)