αντεμετικός
Greek
[edit]Adjective
[edit]αντεμετικός • (antemetikós) m (feminine αντεμετική, neuter αντεμετικό)
- Alternative form of αντιεμετικός (antiemetikós)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αντεμετικός (antemetikós) | αντεμετική (antemetikí) | αντεμετικό (antemetikó) | αντεμετικοί (antemetikoí) | αντεμετικές (antemetikés) | αντεμετικά (antemetiká) | |
| genitive | αντεμετικού (antemetikoú) | αντεμετικής (antemetikís) | αντεμετικού (antemetikoú) | αντεμετικών (antemetikón) | αντεμετικών (antemetikón) | αντεμετικών (antemetikón) | |
| accusative | αντεμετικό (antemetikó) | αντεμετική (antemetikí) | αντεμετικό (antemetikó) | αντεμετικούς (antemetikoús) | αντεμετικές (antemetikés) | αντεμετικά (antemetiká) | |
| vocative | αντεμετικέ (antemetiké) | αντεμετική (antemetikí) | αντεμετικό (antemetikó) | αντεμετικοί (antemetikoí) | αντεμετικές (antemetikés) | αντεμετικά (antemetiká) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αντεμετικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αντεμετικός, etc.)