Jump to content

ανθεκτικός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Ancient Greek ἀνθεκτικός (anthektikós). By surface analysis, ανθ- (anth-, anti-) +‎ εκτικός (ektikós, sustaining, fluent, easy).

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /an.θe.ktiˈkos/
  • Hyphenation: αν‧θε‧κτι‧κός

Adjective

[edit]

ανθεκτικός (anthektikósm (feminine ανθεκτική, neuter ανθεκτικό)

  1. resilient, tough (having the ability to endure adversity, stress, trauma, etc.)
  2. durable, hard-wearing, resilient, tough (able to resist wear or decay)

Declension

[edit]
Declension of ανθεκτικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανθεκτικός (anthektikós) ανθεκτική (anthektikí) ανθεκτικό (anthektikó) ανθεκτικοί (anthektikoí) ανθεκτικές (anthektikés) ανθεκτικά (anthektiká)
genitive ανθεκτικού (anthektikoú) ανθεκτικής (anthektikís) ανθεκτικού (anthektikoú) ανθεκτικών (anthektikón) ανθεκτικών (anthektikón) ανθεκτικών (anthektikón)
accusative ανθεκτικό (anthektikó) ανθεκτική (anthektikí) ανθεκτικό (anthektikó) ανθεκτικούς (anthektikoús) ανθεκτικές (anthektikés) ανθεκτικά (anthektiká)
vocative ανθεκτικέ (anthektiké) ανθεκτική (anthektikí) ανθεκτικό (anthektikó) ανθεκτικοί (anthektikoí) ανθεκτικές (anthektikés) ανθεκτικά (anthektiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανθεκτικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανθεκτικός, etc.)

[edit]