ανεξέταστος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανεξέταστος • (anexétastos) m (feminine ανεξέταστη, neuter ανεξέταστο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανεξέταστος (anexétastos) | ανεξέταστα (anexétasta) | ανεξέταστο (anexétasto) | ανεξέταστοι (anexétastoi) | ανεξέταστες (anexétastes) | ανεξέταστα (anexétasta) | |
| genitive | ανεξέταστου (anexétastou) | ανεξέταστας (anexétastas) | ανεξέταστου (anexétastou) | ανεξέταστων (anexétaston) | ανεξέταστων (anexétaston) | ανεξέταστων (anexétaston) | |
| accusative | ανεξέταστο (anexétasto) | ανεξέταστα (anexétasta) | ανεξέταστο (anexétasto) | ανεξέταστους (anexétastous) | ανεξέταστες (anexétastes) | ανεξέταστα (anexétasta) | |
| vocative | ανεξέταστε (anexétaste) | ανεξέταστα (anexétasta) | ανεξέταστο (anexétasto) | ανεξέταστοι (anexétastoi) | ανεξέταστες (anexétastes) | ανεξέταστα (anexétasta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανεξέταστος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανεξέταστος, etc.)
Related terms
[edit]- see: εξετάζω (exetázo, “to examine”)