αναχωμάτωση
Greek
[edit]Noun
[edit]αναχωμάτωση • (anachomátosi) f (plural αναχωματώσεις)
- heaping up or accumulation of earth during the formation of a trench or embankment
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναχωμάτωση (anachomátosi) | αναχωματώσεις (anachomatóseis) |
| genitive | αναχωμάτωσης (anachomátosis) | αναχωματώσεων (anachomatóseon) |
| accusative | αναχωμάτωση (anachomátosi) | αναχωματώσεις (anachomatóseis) |
| vocative | αναχωμάτωση (anachomátosi) | αναχωματώσεις (anachomatóseis) |
Older or formal genitive singular: αναχωματώσεως (anachomatóseos)
Related terms
[edit]- χώμα n (chóma, “earth, soil”)
- see: ανάχωμα n (anáchoma, “mound”)