αναστάτωση

Greek

Noun

αναστάτωση • (anastátosi) f (plural αναστατώσεις)

1. confusion, turmoil, upset, agitation, chaos

Declension

Declension of αναστάτωση

	singular	plural
nominative	αναστάτωση (anastátosi)	αναστατώσεις (anastatóseis)
genitive	αναστάτωσης (anastátosis)	αναστατώσεων (anastatóseon)
accusative	αναστάτωση (anastátosi)	αναστατώσεις (anastatóseis)
vocative	αναστάτωση (anastátosi)	αναστατώσεις (anastatóseis)

Older or formal genitive singular: αναστατώσεως (anastatóseos)

Synonyms

• ανακατωσούρα f (anakatosoúra)
• αλαλούμ n (alaloúm) (colloquial)

Related terms

• see: αναστατώνω (anastatóno, “to disturb, to put in a panic”)