αναπαλαίωση
Greek
[edit]Noun
[edit]αναπαλαίωση • (anapalaíosi) f (plural αναπαλαιώσεις)
Declension
[edit]| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | αναπαλαίωση (anapalaíosi) | αναπαλαιώσεις (anapalaióseis) |
| genitive | αναπαλαίωσης (anapalaíosis) | αναπαλαιώσεων (anapalaióseon) |
| accusative | αναπαλαίωση (anapalaíosi) | αναπαλαιώσεις (anapalaióseis) |
| vocative | αναπαλαίωση (anapalaíosi) | αναπαλαιώσεις (anapalaióseis) |
Older or formal genitive singular: αναπαλαιώσεως (anapalaióseos)
Related terms
[edit]- αναπαλαιώνω (anapalaióno, “to restore”)