Jump to content

ανακλαστικός

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Adjective

[edit]

ανακλαστικός (anaklastikósm (feminine ανακλαστική, neuter ανακλαστικό)

  1. reflective

Declension

[edit]
Declension of ανακλαστικός
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανακλαστικός (anaklastikós) ανακλαστική (anaklastikí) ανακλαστικό (anaklastikó) ανακλαστικοί (anaklastikoí) ανακλαστικές (anaklastikés) ανακλαστικά (anaklastiká)
genitive ανακλαστικού (anaklastikoú) ανακλαστικής (anaklastikís) ανακλαστικού (anaklastikoú) ανακλαστικών (anaklastikón) ανακλαστικών (anaklastikón) ανακλαστικών (anaklastikón)
accusative ανακλαστικό (anaklastikó) ανακλαστική (anaklastikí) ανακλαστικό (anaklastikó) ανακλαστικούς (anaklastikoús) ανακλαστικές (anaklastikés) ανακλαστικά (anaklastiká)
vocative ανακλαστικέ (anaklastiké) ανακλαστική (anaklastikí) ανακλαστικό (anaklastikó) ανακλαστικοί (anaklastikoí) ανακλαστικές (anaklastikés) ανακλαστικά (anaklastiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανακλαστικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανακλαστικός, etc.)

[edit]