αναιρέσιμος
Greek
[edit]Adjective
[edit]αναιρέσιμος • (anairésimos) m (feminine αναιρέσιμη, neuter αναιρέσιμο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | αναιρέσιμος (anairésimos) | αναιρέσιμη (anairésimi) | αναιρέσιμο (anairésimo) | αναιρέσιμοι (anairésimoi) | αναιρέσιμες (anairésimes) | αναιρέσιμα (anairésima) | |
| genitive | αναιρέσιμου (anairésimou) | αναιρέσιμης (anairésimis) | αναιρέσιμου (anairésimou) | αναιρέσιμων (anairésimon) | αναιρέσιμων (anairésimon) | αναιρέσιμων (anairésimon) | |
| accusative | αναιρέσιμο (anairésimo) | αναιρέσιμη (anairésimi) | αναιρέσιμο (anairésimo) | αναιρέσιμους (anairésimous) | αναιρέσιμες (anairésimes) | αναιρέσιμα (anairésima) | |
| vocative | αναιρέσιμε (anairésime) | αναιρέσιμη (anairésimi) | αναιρέσιμο (anairésimo) | αναιρέσιμοι (anairésimoi) | αναιρέσιμες (anairésimes) | αναιρέσιμα (anairésima) | |
Related terms
[edit]- see: αναιρώ (anairó, “to revoke”)