αναιμικός

Greek

Adjective

αναιμικός • (anaimikós) m (feminine αναιμική, neuter αναιμικό)

1. (medicine) anaemic, anemic

Declension

Declension of αναιμικός

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αναιμικός (anaimikós)	αναιμική (anaimikí)	αναιμικό (anaimikó)		αναιμικοί (anaimikoí)	αναιμικές (anaimikés)	αναιμικά (anaimiká)
genitive	αναιμικού (anaimikoú)	αναιμικής (anaimikís)	αναιμικού (anaimikoú)		αναιμικών (anaimikón)	αναιμικών (anaimikón)	αναιμικών (anaimikón)
accusative	αναιμικό (anaimikó)	αναιμική (anaimikí)	αναιμικό (anaimikó)		αναιμικούς (anaimikoús)	αναιμικές (anaimikés)	αναιμικά (anaimiká)
vocative	αναιμικέ (anaimiké)	αναιμική (anaimikí)	αναιμικό (anaimikó)		αναιμικοί (anaimikoí)	αναιμικές (anaimikés)	αναιμικά (anaimiká)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο αναιμικός, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο αναιμικός, etc.)

Degrees of comparison by suffixation

comparative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative αναιμικότερος (anaimikóteros) αναιμικότερη (anaimikóteri) αναιμικότερο (anaimikótero) αναιμικότεροι (anaimikóteroi) αναιμικότερες (anaimikóteres) αναιμικότερα (anaimikótera) genitive αναιμικότερου (anaimikóterou) αναιμικότερης (anaimikóteris) αναιμικότερου (anaimikóterou) αναιμικότερων (anaimikóteron) αναιμικότερων (anaimikóteron) αναιμικότερων (anaimikóteron) accusative αναιμικότερο (anaimikótero) αναιμικότερη (anaimikóteri) αναιμικότερο (anaimikótero) αναιμικότερους (anaimikóterous) αναιμικότερες (anaimikóteres) αναιμικότερα (anaimikótera) vocative αναιμικότερε (anaimikótere) αναιμικότερη (anaimikóteri) αναιμικότερο (anaimikótero) αναιμικότεροι (anaimikóteroi) αναιμικότερες (anaimikóteres) αναιμικότερα (anaimikótera) Derivations: relative superlative: ο + comparative forms (eg "ο αναιμικότερος", etc) absolute superlative (?) singular plural masculine feminine neuter masculine feminine neuter nominative αναιμικότατος (anaimikótatos) αναιμικότατη (anaimikótati) αναιμικότατο (anaimikótato) αναιμικότατοι (anaimikótatoi) αναιμικότατες (anaimikótates) αναιμικότατα (anaimikótata) genitive αναιμικότατου (anaimikótatou) αναιμικότατης (anaimikótatis) αναιμικότατου (anaimikótatou) αναιμικότατων (anaimikótaton) αναιμικότατων (anaimikótaton) αναιμικότατων (anaimikótaton) accusative αναιμικότατο (anaimikótato) αναιμικότατη (anaimikótati) αναιμικότατο (anaimikótato) αναιμικότατους (anaimikótatous) αναιμικότατες (anaimikótates) αναιμικότατα (anaimikótata) vocative αναιμικότατε (anaimikótate) αναιμικότατη (anaimikótati) αναιμικότατο (anaimikótato) αναιμικότατοι (anaimikótatoi) αναιμικότατες (anaimikótates) αναιμικότατα (anaimikótata)

Related terms

• see: αναιμία f (anaimía, “anaemia”)