Jump to content

ανήσυχος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Etymology

[edit]

From Koine Greek ἀνήσυχος (anḗsukhos), from ἀν- (an-, un-) + Ancient Greek ἥσυχος (hḗsukhos, quiet, still).

Adjective

[edit]

ανήσυχος (anísychosm (feminine ανήσυχη, neuter ανήσυχο)

  1. worried, anxious, uneasy, concerned
  2. restless, uneasy

Declension

[edit]
Declension of ανήσυχος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative ανήσυχος (anísychos) ανήσυχη (anísychi) ανήσυχο (anísycho) ανήσυχοι (anísychoi) ανήσυχες (anísyches) ανήσυχα (anísycha)
genitive ανήσυχου (anísychou) ανήσυχης (anísychis) ανήσυχου (anísychou) ανήσυχων (anísychon) ανήσυχων (anísychon) ανήσυχων (anísychon)
accusative ανήσυχο (anísycho) ανήσυχη (anísychi) ανήσυχο (anísycho) ανήσυχους (anísychous) ανήσυχες (anísyches) ανήσυχα (anísycha)
vocative ανήσυχε (anísyche) ανήσυχη (anísychi) ανήσυχο (anísycho) ανήσυχοι (anísychoi) ανήσυχες (anísyches) ανήσυχα (anísycha)

Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανήσυχος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανήσυχος, etc.)

[edit]