ανάμελος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανάμελος • (anámelos) m (feminine ανάμελη, neuter ανάμελο)
- Rare form of ανέμελος (anémelos).
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανάμελος (anámelos) | ανάμελη (anámeli) | ανάμελο (anámelo) | ανάμελοι (anámeloi) | ανάμελες (anámeles) | ανάμελα (anámela) | |
| genitive | ανάμελου (anámelou) | ανάμελης (anámelis) | ανάμελου (anámelou) | ανάμελων (anámelon) | ανάμελων (anámelon) | ανάμελων (anámelon) | |
| accusative | ανάμελο (anámelo) | ανάμελη (anámeli) | ανάμελο (anámelo) | ανάμελους (anámelous) | ανάμελες (anámeles) | ανάμελα (anámela) | |
| vocative | ανάμελε (anámele) | ανάμελη (anámeli) | ανάμελο (anámelo) | ανάμελοι (anámeloi) | ανάμελες (anámeles) | ανάμελα (anámela) | |