ανάμειχτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανάμειχτος • (anámeichtos) m (feminine ανάμειχτη, neuter ανάμειχτο)
- Rare form of ανάμεικτος (anámeiktos).
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανάμειχτος (anámeichtos) | ανάμειχτη (anámeichti) | ανάμειχτο (anámeichto) | ανάμειχτοι (anámeichtoi) | ανάμειχτες (anámeichtes) | ανάμειχτα (anámeichta) | |
| genitive | ανάμειχτου (anámeichtou) | ανάμειχτης (anámeichtis) | ανάμειχτου (anámeichtou) | ανάμειχτων (anámeichton) | ανάμειχτων (anámeichton) | ανάμειχτων (anámeichton) | |
| accusative | ανάμειχτο (anámeichto) | ανάμειχτη (anámeichti) | ανάμειχτο (anámeichto) | ανάμειχτους (anámeichtous) | ανάμειχτες (anámeichtes) | ανάμειχτα (anámeichta) | |
| vocative | ανάμειχτε (anámeichte) | ανάμειχτη (anámeichti) | ανάμειχτο (anámeichto) | ανάμειχτοι (anámeichtoi) | ανάμειχτες (anámeichtes) | ανάμειχτα (anámeichta) | |