ανάμεικτος
Greek
[edit]Adjective
[edit]ανάμεικτος • (anámeiktos) m (feminine ανάμεικτη, neuter ανάμεικτο)
Declension
[edit]| singular | plural | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| masculine | feminine | neuter | masculine | feminine | neuter | ||
| nominative | ανάμεικτος (anámeiktos) | ανάμεικτη (anámeikti) | ανάμεικτο (anámeikto) | ανάμεικτοι (anámeiktoi) | ανάμεικτες (anámeiktes) | ανάμεικτα (anámeikta) | |
| genitive | ανάμεικτου (anámeiktou) | ανάμεικτης (anámeiktis) | ανάμεικτου (anámeiktou) | ανάμεικτων (anámeikton) | ανάμεικτων (anámeikton) | ανάμεικτων (anámeikton) | |
| accusative | ανάμεικτο (anámeikto) | ανάμεικτη (anámeikti) | ανάμεικτο (anámeikto) | ανάμεικτους (anámeiktous) | ανάμεικτες (anámeiktes) | ανάμεικτα (anámeikta) | |
| vocative | ανάμεικτε (anámeikte) | ανάμεικτη (anámeikti) | ανάμεικτο (anámeikto) | ανάμεικτοι (anámeiktoi) | ανάμεικτες (anámeiktes) | ανάμεικτα (anámeikta) | |
Derivations:
Comparative: πιο + positive forms (e.g. πιο ανάμεικτος, etc.)
Relative superlative: definite article + πιο + positive forms (e.g. ο πιο ανάμεικτος, etc.)
Alternative forms
[edit]- ανάμικτος (anámiktos)
- ανάμειχτος (anámeichtos) (rare)
- ανάμιχτος (anámichtos) (rare)
Related terms
[edit]- see: αναμειγνύω (anameignýo, “to mix, to blend”)