ανάκρουση

Greek

Etymology

From Ancient Greek ἀνάκρουσις (anákrousis, “pushing up”), from ἀνακρούω (anakroúō, “I push up”), from ἀνά (aná, “up”) + κρούω (kroúō, “I strike”).

Pronunciation

• IPA^(key): /aˈnakɾusi/
• Hyphenation: α‧νά‧κρου‧ση

Noun

ανάκρουση • (anákrousi) f (plural ανακρούσεις)

1. (military) recoil (of a gun)
2. (music) striking up, playing (especially of a rousing piece)
3. backing off, backing out
4. (naval) going astern

Declension

Declension of ανάκρουση

	singular	plural
nominative	ανάκρουση (anákrousi)	ανακρούσεις (anakroúseis)
genitive	ανάκρουσης (anákrousis)	ανακρούσεων (anakroúseon)
accusative	ανάκρουση (anákrousi)	ανακρούσεις (anakroúseis)
vocative	ανάκρουση (anákrousi)	ανακρούσεις (anakroúseis)

Older or formal genitive singular: ανακρούσεως (anakroúseos)

Synonyms

• ανάκρουσμα n (anákrousma)

Related terms

• see: ανακρούω (anakroúo, “to reverse, to recoil, to play”)