αμετάβατος

Greek

Adjective

αμετάβατος • (ametávatos) m (feminine αμετάβατη, neuter αμετάβατο)

1. (grammar) intransitive

   Αυτό είναι ένα αμετάβατο ρήμα.

   Aftó eínai éna ametávato ríma.

   This is an intransitive verb.

Declension

	singular				plural
	masculine	feminine	neuter		masculine	feminine	neuter
nominative	αμετάβατος (ametávatos)	αμετάβατη (ametávati)	αμετάβατο (ametávato)		αμετάβατοι (ametávatoi)	αμετάβατες (ametávates)	αμετάβατα (ametávata)
genitive	αμετάβατου (ametávatou)	αμετάβατης (ametávatis)	αμετάβατου (ametávatou)		αμετάβατων (ametávaton)	αμετάβατων (ametávaton)	αμετάβατων (ametávaton)
accusative	αμετάβατο (ametávato)	αμετάβατη (ametávati)	αμετάβατο (ametávato)		αμετάβατους (ametávatous)	αμετάβατες (ametávates)	αμετάβατα (ametávata)
vocative	αμετάβατε (ametávate)	αμετάβατη (ametávati)	αμετάβατο (ametávato)		αμετάβατοι (ametávatoi)	αμετάβατες (ametávates)	αμετάβατα (ametávata)

Synonyms

• (abbreviation) αμτβ. (amtv.)
• (abbreviation) αμετβ. (ametv.)

Antonyms

• μεταβατικός (metavatikós, “transitive”)