Jump to content

αμάρτυρος

From Wiktionary, the free dictionary

Greek

[edit]

Pronunciation

[edit]
  • IPA(key): /aˈmaɾ.ti.ɾos/
  • Hyphenation: α‧μάρ‧τυ‧ρος

Adjective

[edit]

αμάρτυρος (amártyrosm (feminine αμάρτυρη, neuter αμάρτυρο)

  1. unattested, without evidence (especially in linguistics, grammar)
    Antonym: μαρτυρημένος (martyriménos)

Declension

[edit]
Declension of αμάρτυρος
singular plural
masculine feminine neuter masculine feminine neuter
nominative αμάρτυρος (amártyros) αμάρτυρη (amártyri) αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυροι (amártyroi) αμάρτυρες (amártyres) αμάρτυρα (amártyra)
genitive αμάρτυρου (amártyrou) αμάρτυρης (amártyris) αμάρτυρου (amártyrou) αμάρτυρων (amártyron) αμάρτυρων (amártyron) αμάρτυρων (amártyron)
accusative αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυρη (amártyri) αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυρους (amártyrous) αμάρτυρες (amártyres) αμάρτυρα (amártyra)
vocative αμάρτυρε (amártyre) αμάρτυρη (amártyri) αμάρτυρο (amártyro) αμάρτυροι (amártyroi) αμάρτυρες (amártyres) αμάρτυρα (amártyra)
[edit]